|
Tarihte geri gidip, gerçekleşmiş olaylardan bir veya birkaçını değiştirmenin mümkün olup olmadığını, bu değişiklik olursa da zamanın akışının bundan nasıl etkileneceğini sorgulamak fazlasıyla spekülasyon yapmak demek olur.
‘Öyle olmasaydı ne olurdu?’ sorusuna cevap arayan bazı alternatif tarih kitapları da yok değil, ama yine de bu yapılanı çok da fazla ciddiye alma yanlısı olmadım hiç.
Ama ne yapayım ki dün sabah kendimi, ‘Öyle olmasaydı acaba ne olurdu’ sorusunu düşünürken buldum. Bunun nedeni de, Devrim Sevimay’ın Milliyet gazetesi için emekli orgeneral Edip Başer ile yaptığı söyleşide sorduğu bir soru ve Başer’in ona cevabı.
Önce kısa bir hatırlatma yapayım...
2002 yılı temmuz ayında Başbakan Bülent Ecevit, dönemin Genelkurmay Başkanı orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu’na, “Önümüzde zor bir dönem var, Amerika, Irak’a saldıracak, Kıbrıs konusu var vs.
Sizin görev sürenizi uzatmak istiyoruz” der.
Kıvrıkoğlu, dört yılını tamamlamakta olduğu görevinin uzatılabilmesi için kanun çıkması gerektiğini biliyor. Ve o kanunun hükümet ortaklarından ANAP’ın karşı çıkması yüzünden çıkamayacağını da kestirebiliyor. Ayrıca ordu içi hassas dengeler var ve bu dengeleri de gözetmek zorunda. Onun süresi uzarsa görev bekleyen çok sayıda orgeneralin emekli olması söz konusu ve bu çeşit şeyler hep ordu içinde huzursuzluk yaratıyor.
Bütün bunları düşünen Kıvrıkoğlu, Ecevit’e kibarca hayır cevabını veriyor. Veriyor ama belli ki teklifin yapılmış olmasından ötürü bir fırsat doğduğunu da düşünmeye başlıyor.
İlk önerisi, Kara Kuvvetleri Komutanı olarak Genelkurmay Başkanlığı’na hazırlanan Orgeneral Hilmi Özkök’ün Genelkurmay Başkanı yapılmamasını söylemek oluyor. Hükümet de, Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer de şaşırıyor. Bu istemin sebebi sorulunca da, söylenene göre Kıvrıkoğlu, “Özkök irticaya karşı yumuşaktır” diyor. Yine anlatılana göre Cumhurbaşkanı Sezer, “Hiç olur mu öyle şey, madem yumuşaktı neden Kara Kuvvetleri Komutanı yaptınız” diyor ve öneri suya düşüyor.
Evet ama başka bir şey var ki Kıvrıkoğlu’nun yetkisi hâlâ sürüyor: Kuvvet komutanı atamaları.
Kanuna göre atama sürecini Genelkurmay Başkanı başlatıyor, yani bir isim öneriyor. Hükümet bu ismi beğenmezse tek yapabileceği şey kararnameyi imzalamamak olabilir, bu da bir dizi emeklilik işlemine yol açıyor, o da istenmeyen bir şey elbette.
İşte bu silahı bilen Kıvrıkoğlu, Kara Kuvvetleri Komutanı olmak için sırasını bekleyen 1. Ordu Komutanı Orgeneral Edip Başer’in değil de, emekliliğe hazırlanan Jandarma Genel Komutanı Orgeneral Aytaç Yalman’ın adını yazıyor Kara Kuvvetleri Komutanı atama kararnamesine. Jandarmaya ise Orgeneral Şener Eruygur’un. ‘İrticaya karşı sert’ iki komutanı Hilmi Özkök’ün yanına vererek dengeleri değiştiriyor Kıvrıkoğlu, sonra da emekli oluyor.
İşte Milliyet’te Devrim Sevimay, o dönemde Kıvrıkoğlu’nun tercihi sebebiyle emekli edilen Edip Başer’e soruyor: “Siz komutan olarak atanmış olsaydınız bugün yaşananlar yine de olabilir miydi?”
Aradan geçen altı yılda bu konuda kendi kişisel kırgınlığını kibarca ifade etmek dışında konuşmamış olan Edip Başer cevaplıyor: “Olmayabilirdi.”
Yani, Aytaç Yalmaz ve Şener Eruygur’un isimleri darbe söylentilerine karışmayabilirdi, zaten bir darbe hazırlığı hiç yapılamazdı, o sebeple de Türk Silahlı Kuvvetleri bugünkü kadar yıpranmazdı, Hilmi Özkök çok daha rahat bir komutanlık dönemi geçirebilirdi. Bugünkü komuta kademesi bu kadar sıkışmayabilirdi.
27 Nisan muhtırası olmayabilirdi. Rejim inatlaşması bu seviyeye gelmeyebilirdi. Bugün bir kapatma davası yaşanmıyor olabilirdi.
Sonsuz seçenekler...
Radikal, 8 Temmuz 2008
| 
