Bir hasrettir Nur Menzilleri .
Emirdağ, Afyon, Burdur, Isparta ve diğer Nur Menzilleri. Görmeyenlerin hasretiyle yandıkları görenlerin ise iştiyakla bir daha gitmeyi beklediği nurlu yerler. Bu yerleri gezmedeki coşkulu istek bizim için kendisini feda eden Üstadımızın kaldığı, gezdiği yerleri görerek Nurların nasıl ve nerelerde yayıldıklarına yakından şahit olmaktan gelse gerek. Gidenler hele Üstadımızın Barla’daki evinin altından soğuk bir su içip Çamdağı’ndaki o enfüsî havayı teneffüs etmişlerse o anlar unutulmazlaşır. Bir kez gitmiş olanlar o unutulmaz anları bir daha yaşamak, hiç gitmeyenlerin ise o anları tatmak istemesi Nur Menzillerine gitmeyi şiddetli bir arzuya dönüştürür. Biz de İstanbul’dan ‘Nur Menzilleri’ne gitmeyi şiddetle arzularken aldığımız bir haberle çok sevindik. Yeni Asya Vakfı tarafından düzenlenecek olan Nur Menzillerini hedef alan bir gezi programı olacaktı. Bu güzel haberle umutlar sevince sevinçler umutlu bir bekleyişe döndü. Ve derken üç dört günlük sürecek olan Nur Menzilleri - 1 gezi programına hareket saati geldi.
ÖNCE HAYALLER ULAŞIR NUR MENZİLLERİNE
16 Mayıs Cuma akşamı 42 kişilik genç ekibimizle İstanbul’dan Nur Menzillerine doğru hareket ediyoruz. İsmail Abimiz gezi güzergâhı hakkında geniş bilgi veriyor. Gezi programı gayet hareketli ve renkli geçeceğe benziyor. İlk hedef Emirdağ. Hayaller Nur Menzillerinde seyir ederken, gözler Emirdağ’da açılmak üzere kapanıyor. Yolda sabah namazını kılmak üzere mola veriyoruz. Gür sesiyle Kur’ân okuyan imamı dinledikten sonra huşu içinde sabah namazını edâ ediyoruz. Cami cemaatinin sabahın erken saatlerinde kalabalık olmamızdan doğan şaşkınlıklarına rağmen, gözlerindeki pırıltılardan çok memnun oldukları anlaşılıyor. Cemaatle vedalaşıp çok da geç kalmadan yine yollara düşüyoruz. Gözlerimiz artık Emirdağ semalarını arıyor. Allah’a şükür, saat 08.00 sularında Emirdağ'a varıyoruz. Emirdağ altmış yedi köyü bulunan Üstadımızın hayatında bir çok önemli hadiseye ev sahipliği yapmış bir nur menzili. Üstad Hazretlerinin nur hizmetinin temel prensiplerini belirlediği, Zübeyir Gündüzalp Abimizin Üstadı ilk defa ziyaret ettiği, baharlarda kıra çıkıp çocuklarla muhabbet ettiği bir mekân. İslâm Yaşar’ın ‘Nur Menzilleri’ kitabından derlediğimiz bu bilgiler ışığında Emirdağ sokaklarını adımlıyoruz.
Emirdağ’da Serdar Abimiz karşılıyor bizleri. Onunla beraber Üstadın -şu an yıkılmış olan- mekânını ziyaret ediyoruz. Oradan da Emirdağ’ın en eski camii olan Çarşı Camiine gidiyoruz. Çarşı Camiinde halka olup Serdar Abimizden bilgi alıyoruz. Yine Üstadın Emirdağ’da kaldığı yıllarda hizmetleriyle ilgilenen bir abimiz var: Ahmet Ağabey. Emirdağ’a kadar gelip de onu ziyaret etmemek olmaz diyoruz. Ahmet Abimiz bizi memnuniyetle karşıladıktan sonra, başlıyor Üstadla ilgili hatıralarını anlatmaya. Anlattığı hatıralarla bizleri hem şaşırtıyor, hem de güldürüyor. Gönül isterdi ki akşama kadar Emirdağ’da kalıp Ahmet Abinin hatıralarını dinleyelim. Fakat hem çok fazla vaktimiz yok, hem de Ahmet Abiyi daha fazla rahatsız etmemek için müsaade alıp ayrılıyoruz Emirdağ’dan. Emirdağ gözümüzde artık Türkiye'nin herhangi ilçelerinden biri değil, mühim bir Nur Menzili. Bu duygularla bir sonraki Nur Menzilimiz olan Afyon’a doğru yola koyuluyoruz.
Çok geçmeden, Afyon evleri görünmeye başlıyor. Tabiî ilk olarak gördüğümüzde tüm ihtişamıyla dosta güven, düşmana korku salan Afyon Kalesi oluyor. Afyon deyince ilk aklımıza gelen Üstadın ‘Bana zalim Rus’un çektirmediğini burada çektirdiler’ dediği Afyon Hapishanesi oluyor. Üstadımız Afyon hapsinde türlü türlü eziyetlere maruz kaldığı halde, bedduâ etmediği gibi, bazı şartlarda hakkını helâl etmiş. Afyon’da ilk olarak Afyon Yeni Asya Temsilciliğine uğruyoruz. Canlara değen güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra Afyon’u gezmeye ve tanımaya çıkıyoruz. Afyon’a geldiğimiz andan itibaren yapısı ve yüksekliğiyle bizi büyüleyen tarihî Afyon Kalesine yöneliyoruz. Sarp bir kayaya Hititler tarafından yapılmış 226 metre yükseklikteki Afyon Kalesi, Selçuklular ve Osmanlılar zamanında yapılan tamiratlarla günümüze kadar gelebilmiş. Kalenin zirvesine kadar zorlanılmadan çıkılsın diye basamaklar yapılmış. O asude manzarayı sadece gençlerin değil, ihtiyarların da seyretmesi için düşünülmüş olsa gerek. Uzun bir uğraştan sonra zirveye ulaşıyoruz. Zirvedeki manzara bizi adeta büyülüyor. Gözlerimizi bir süre ovalara yayılmış heybetli dağlardan ve kalenin etrafını çeviren Afyon şehrinden alamıyoruz. Manzarasını seyretmeye doyamadığımız bu heybetli şahikadaki güzel anlarımızı Yusuf Abimizin Risâle-i Nur dersiyle daha da güzelleştiriyoruz. Ve bize cennetasa baharlar müjdeleyen Üstadımıza manen dönüp diyoruz:
“Bizler için dünyayı da, ahireti de feda eden kıymetli Üstadım. Afyon’da çektiğin elim eziyetler şimdi çiçek açtı. Ve o çiçekler Afyon Kalesinden risâleleri haykırarak seni anıyorlar. Allah ebediyyen senden razı olsun.”
Gözümüz de, gönlümüz de kaleden ayrılmak istemese de vaktimiz dar olduğundan çok fazla duramıyoruz. Kalenin hemen alt tarafında tarihî Afyon Ulu Camii var. Gerçekten çok muazzam bir cami. Kırk sütun üzerine oturtulmuş, bin sekizyüz kişilik tam bir Selçuklu mimarisi olan cami, 1273 yılında Mimar Emir Haç tarafından yapılmış. Sağolsun, imam bizi kırmıyor, cami hakkında geniş bir bilgi veriyor. Hayretli gözlerle camiyi gezdikten sonra tekrar Afyon Yeni Asya Temsilciliğine dönüyoruz.
Programımızda şimdi ise, nurun ilk merkezleri var: Burdur, Isparta, Sav, İslâmköy ve Barla. Afyonlu abi ve kardeşlerle vedalaştıktan sonra önce Burdur deyip koyuluyoruz yola. İki saatlik güzel ve tefekkürî bir yolculuğun ardından Burdur’a vasıl oluyoruz. Tarihte bir çok medeniyete ev sahipliği yapmış Burdur, 63 bin nüfus sahip Anadolu'nun küçük bir şehri. Üstadımız sürgün olarak gönderilmiş Burdur’a. Fakat Burdur bizim gözümüze bir sürgün yeri olarak değil yeni sürgünler veren nur ağacının nadide mekânlarından biri olarak görünüyor.
Bu his ve duygularla Üstadın Burdur’da ilk olarak kaldığı Hacı Abdullah Camiine yöneliyoruz. Sağolsunlar, Burdurlu abiler Üstadın kaldığı odayı restore etmişler. Hacı Abdullah Camiinde bir müddet kalıp Üstadı yâd ettikten sonra Burdur Yeni Asya Temsilciliğine dönüyoruz. Değerli abi ve kardeşler masaları önceden hazırlamışlar. Masalara oturuyoruz. Gerçekten gayet güzel ve hoş döşenmiş Burdur Yeni Asya Temsilciliğinde akşam sohbete kalıyoruz. Dersten sonra Sadettin Abiden Burdur Nur Menziliyle alâkalı nurlu hatıralar dinliyoruz. Coşkuyla ve hayretle dinlediğimiz bu hatıralar bize ap ayrı bir şevk veriyor. Ancak yoğun ve hareketli bir gün geçirmiş olduğumuzdan göz kapaklarımız daha fazla dayanmıyor.
Sabah erken kalkıp Isparta’ya gitmek üzere yola çıkıyoruz. Yollardaki ovaları, ağaçları, renkli çiçekleri tefekkür ederek Isparta’ya ulaşıyoruz. Isparta, 185 bin nüfuslu gülüyle ve halısıyla meşhurlaşmış güzel bir şehir. Isparta’yı nurlu ve hatırlı yapan ise Bediüzzaman Said Nursî’ye ev sahipliği yapmış olması. Risâlelerin büyük çoğunluğunun burada yazılıp neşredilmesi Isparta’ya başka Nur menzili olma özelliği kazandırıyor.
—Devami Yarin—
| 
