1990’ların başında, Sabah’ın o zamanki sahibi Dinç Bilgin gazetedeki odama girdi...
- Kamu bankaları Sabah’a ilanları kesti. Ekonomiden sorumlu Devlet Bakanı Güneş Taner için yaptığımız haber yüzünden kamu bankaları bize artık ilan vermeyecek. Durum çok ciddi, dedi.
İki gün önce Güneş Taner hakkında gerçekten asılsız ve uygunsuz bir haber Sabah’ın manşetinde yayınlanmıştı.
Dinç Bilgin’in çok endişeli hali beni üzmüştü. Arkadaşım olan Güneş Taner’i telefonla aradım ve bir gazeteye kamu bankalarının ilan boykotu uygulamasının basın özgürlüğü ile bağdaşamayacağını söyledim.
Güneş Taner gazetenin manşetinden uğradığı haksız saldırının aile hayatında yarattığı krizi anlattı... Sonra, “Bu haberin sorumlusu olan Zafer Mutlu Ankara’ya gelsin, bakanlıktaki odamda benden özür dilesin” dedi.
Ben Taner’in bu sözlerini Dinç Bilgin’e naklettim. O da, Sabah’ın o dönemdeki Genel Yayın Yönetmeni Zafer Mutlu’yu hemen Ankara’ya gönderdi. “Diz çökülerek” özür dilendi ve ilan boykotu sona erdi.
(...)
1987 yılıydı. Özal Başbakan’dı ve Davos’taydık.
Belvedere Oteli’nin barında, o zaman Hürriyet’in sahibi olan Erol Simavi’yle viskilerimizi yudumlayıp, sohbet ediyorduk. Yanımıza Özal’ın danışmanı olan Can Pulak geldi ve Erol Simavi’ye “Başbakan sizi bekliyor” dedi.
Erol Simavi yarım saat kadar sonra bara geri döndü. Ben sormadan Başbakan’la ne konuştuğunu anlatmak gereğini hissetti:
- Kemal Ilıcak çok zor durumda. Özal’ın ona yardım etmesini istedim, dedi.
Biz barda otururken, Sabah’ın Genel Yayın Yönetmeni Zafer Mutlu’nun, Can Pulak’ın eşliğinde Özal’ın odasına gittiğini gördüm.
Akşamüstü Özal’ın odasına gittim.
Sordum ona:
- Erol Simavi’yle ve Zafer Mutlu ile ne konuştunuz?
Özal anlattı:
- Erol Bey’in sahip olduğu bir sigorta şirketi zor durumdaymış, onu kamunun satın almasını istedi. Zafer Mutlu da, Emlak Bankası’nın Ataşehir Projesi’nin tanıtım ve pazarlama kampanyasının Sabah’a verilmesini istedi.
Sabah, 25.5.2008
|