Karadeniz’in en önemli geçim kaynaklarından birini oluşturan fındık üretiminin giderek yaygınlaştığı, geleneksel üretim bölgesi olan Ordu, Giresun ve Trabzon’un dışında, Samsun ile Düzce, Sakarya ve Bolu’ya uzandığı belirtildi.
Derlenen bilgilere göre, ilk bilgilere Milattan Önce 2838 yılından kalma Çin belgelerinde rastlanan fındık, Giresun’a, M.Ö 4. asırda deniz yoluyla ulaştı. Bugün ana üretim bölgesi olarak bilinen Ordu’nun Ünye ilçesi ile Trabzon’un Sürmene ilçesi arasında kalan bölümde, Osmanlı döneminden beri sürekli artış göstererek yayılan fındık üretimi, daha sonra ülkenin Karadeniz kıyı şeritlerinde yayılmaya devam etti. Fındığın uluslar arası düzeydeki yayılımı, tarih içinde devam etti. Bugün Türkiye’den başka, Yunanistan, Fransa, İtalya, İspanya, Gürcistan, Azerbaycan ve ABD de fındık üreticisi ülkeler arasında yer alıyor.
Fındık, kuzey yarım kürenin ılıman iklim kuşağını, Japonya’dan, Çin, Mançurya, Kafkasya, Türkiye, Avrupa ve Kuzey Amerika’ya kadar yabani formlar biçiminde kaplıyor. Fındığın kültüre alınma tarihi ise 2500 yıl öncesine kadar dayanıyor. Dünya fındık üretiminin büyük bölümünü Türkiye yapıyor. Resmi rakamlara göre, 550 bin hektar olarak gösterilen Türkiye’nin üretim alanlarının, gerçekte 700 bin hektarın üzerinde olduğu belirtiliyor.
Türkiye’den sonra sırasıyla İtalya, İspanya ve ABD başta olmak üzere diğer ülkelerde yaklaşık 200 bin hektar alanda fındık üretimi yapılıyor. Türkiye, üretim alanındaki büyüklüğünü, üretim miktarında da elinde bulunduruyor. Dünya fındık üretiminin büyük bölümünü elinde bulunduran Türkiye, aynı oranda ticaretini yapıyor. Dünya fındık ihracatının yaklaşık yüzde 80’inini Türkiye yapıyor.
|