Nokta dergisinin sahibi Ayhan Durgun’la konuşurken sesi titriyordu. Üzgündü. Sesinde, yaşadığı çaresizliği, yalnızlığı hissetmemek mümkün değildi.
Bir basın patronu bu noktaya nasıl gelmişti?
Böyle acı bir son, doğrusu Türkiye’ye hiç yakışmadı. Durgun aldığı kararın gerekçesini şöyle açıklıyordu:
“Çaresizdim. Bu kadar iftiraya dayanamadım. Hakkımızda söylemedikleri kalmadı. En son ‘Barzani’yi destekliyor’ denildi. Ben bu vatanın evladıyım. Canımı veririm bu vatan için. Ama bu kadarı fazla. Özgür ve gerçekleri yazan bir dergi hedefimiz vardı. Gazetecilerin işine karışmadım. Onlar da bunun hakkını verdi ve iyi gazetecilik yaptı. Son olaylardan dolayı tek bir siyasetçi bile destek vermedi. Yalnız kaldık.”
Bilmiyorum farkında mısınız, birileri sevinse de kaybeden yine halk oldu.
Sabah, 22.4.2007
|