|
Şemdinli Savcısı Ferhat Sarıkaya, içinde Kara Kuvvetleri Komutanı’nın da yer aldığı bir iddianame yazdı, bu meslek hayatına mal oldu.
Ardından internet sitelerinde, yargı mensuplarının adeta isyanına tanık olundu:
“Yargı bağımsızlığı bu muydu? Bundan sonra hangi savcı, bir asker kişi hakkında dava açabilirdi? Neden normal yargı sürecini işletmek ve iddianamenin iddiaları gerçeklere dayanmıyorsa yargı sürecinde ortaya çıkmasına imkan hazırlamak yerine, birilerini yargı dışına çekmek ve buna mukabil savcının ipini çekmek yargı bağımsızlığı ile bağdaşır mıydı?”
Sonra bir süre suskunluk oldu. Savcı’nın görevden alınma kararı Hakimler Savcılar Yüksek Kurulu (HSYK)’na aitti. Bu karar yargıya açık değildi. HSYK’nın (tıpkı YAŞ kararları gibi) kararlarının yargı dışı olması da, bu kurulun bağımsızlığı da tartışılıyordu. Ancak HSYK’nın bağımsızlığı genelde siyasi otoritenin etkisi karşısında tartışılıyordu, askeri bürokrasinin HSYK’nın bağımsızlığını örtülü olarak etkileyebileceği gündeme gelmemişti ama işte Sarıkaya olayı, tam da böyle bir etki ortamında meydana gelmekteydi.
Benzeri bir olay Evren ve 12 Eylül darbecileri hakkında dava açan savcı Sacit Kayasu’nun başına gelmiş, o da görevden alınmıştı.
Buna rağmen Sarıkaya sonrası suskunluk fazla devam etmedi, bir başka savcı çıktı ortaya... Bu defa İzmir - Bayındır Savcısı Gültekin Avcı “Karanlık İlişkiler - Susurluk, Şemdinli ve Danıştay Olaylarının Şifresi” isimli kitabı ile gündeme girdi.
Gültekin Avcı çok daha net bir söylemle gündemdeydi. O, “Demokrasi oyununda imtiyazlı tanrılara ve tanrıların çocuklarına yer yoktur. Demokrasi oyunu sivillerin üstünlüğüne dayanır” diyordu.
Devam ediyordu:
“Ne Genelkurmay Başkanı savaş tanrısı Mars, ne de Kara Kuvvetleri Komutanı Güneş Tanrısı Ammon’dur!”
Çeteleşmeye dikkat çekiyordu. Kızılelma’nın Atabeyler’in, Ergenekon’un buzdağının yüzeydeki uzantısı olduğunu, derinde çok daha büyük bir askeri mekanizmanın bulunduğunu söylüyordu.
Ona göre “Ferhat Sarıkaya’nın ihracıyla Türkiye’de Cumhuriyet Savcılığı teşkilatları ihraç edilmişti... Bundan sonra hiçbir Cumhuriyet Savcısı, içerisinde askeri bir oluşumun bulunduğu izlenimi veren olayın üzerine gidemeyecekti.”
Savcı Gültekin Avcı, Danıştay olayını özel harp teknikleri kullanılarak gerçekleştirilen bir istikrarsızlaştırma eylemi olduğunu söylüyor, yeni bir 28 Şubat ortamı hazırlanmak istendiğini belirterek “Korkarım ki şiddet ve terör eylemleri devam edecektir” diyordu.
Sonra TBMM’yi göreve çağırıyordu:
“Atabeyler, Ergenekon, Yeşiller gibi oluşumların ortaya çıkarılması ve millet önünde teşhir edilmesi için, gerektiğinde TBMM tarafından atanabilecek ‘özel yetkili süper savcı’ gruplarının teşkil edilmesi gerekiyor. Bu savcıların emrinde silahlı güç bulunmalı, hayatları da güvence altına alınmalıdır.”
Sonra hükümetlere sesleniyordu:
“Hükümetler askerden korkmayı bırakmalı ve kararlı olmalıdır. Ordu kışlaya dönmeli, kendine tanınan alt ve üst limitleri iyi bilmeli ve ihlal etmemelidir. Burada en büyük sorumluluk tabiri caizse Allah’tan çok ordudan korkan siyasilerindir. Herhalde ordudan korktukları kadar Allah’tan korksalardı velayet makamına ererlerdi.” (Zaman - Turkuaz, Emine Dolmacı ile mülakat)
Evet...
Böylece bir savcı daha meydana çıkmış bulunuyor.
Hani zaman zaman “Genç subaylar rahatsız!” diye haberler yansır ya manşetlere, herhalde Yargı’nın nabzına bakıp “Savcılar rahatsız!” diye bir manşet yadırgatıcı olmazdı bugün.
Ama Savcı Avcı, “savcı rahatsızlığı”ndan öte şeyler söylüyor. Tabii ki duyulup duyulmayacağını tahmin etmek kolay değil. Ya da bu uyarıları duymak bile bir cesaret istiyor bugün Türkiye’de...
Ama bir savcı bunları seslendirerek en azından tarihe not düşmüş oluyor.
(...)
Ve yeni bir Savcı gündemi... “Ben de kamu adına söz söylüyorum” diyen bir ses...Yabana atılmayacak bir ses.
Türkiye önümüzdeki bir yıllık süreçte çok şeyler yaşayacak, dileriz hayırla sonuçlansın... Türkiye’yi bir kere daha tarihten koparmasın.
ahmettasgetiren.com.tr, 19.6.2006
| 
