Bütün peygamberler Hz. Adem’den (as) itibaren insandaki sınırsız aklî, gadabî, şehevî duygulara şeriatlarında İlahî bir had koymuşlardır. Semavî dinlerde insan neslinin devamı “nikah bağı” ile kutsal bir anlaşma halinde kabul edilir, aile kurumuna önem verilir.

İslâm’da Aile

İslam’da ailenin hukuku vardır. Anne rahmindeki ceninin dahi hukuku ihmal edilmemiştir.

İslam’da aile sosyal bir kurum olarak ele alınır.

Evlilik öncesi evlilik sonrası, nikah gibi konuların ayet ve hadislerle detaylı ölçü ve hükümlerle sınırları çizilmiştir. Evliliğin iki tarafa da yüklediği hukukî şartlar, cinsel hayat, çocuk eğitimi, boşanma, miras, velayet, mehir konuları hükümlere bağlanmıştır.

Kur'an’da nikah sağlam temellere dayanan, mukaddes, şartları ağır olan anlaşma sözleşme anlamında ‘misak-ı galiz’ olarak anılır.

Bilim Din Gibi Görülünce

Hicrî ilk 5 asıra kadar bu esaslar ibadet şuuruyla ihlasla uygulanmıştır. İlerleyen süreçte Yunan Roma medeniyetinin felsefe eserlerinin İslam dünyasına tercüme edilerek okutulması kişilerin iç dünyalarını, toplumu ve aileyi etkilemiştir. 17. yüzyılda mikroskop ve teleskobun bulunması bilimi adeta put haline getirmiştir. Mikroskop ‘düşmanlarımızın çokluğunu’ teleskop uçsuz bucaksız uzayda ‘yapayalnız’ olduğumuzu düşündürmüş, bilim putlaştırılmış ve derin bir materyalizm, maddiyatçılık hastalığı toplumları bulaşıcı hastalıklar gibi sarmış, İslam dünyası da bundan nasibini almıştır. Dinsiz felsefenin temel esasları geçen zaman içinde zihinleri bulandırmıştır. Hakikatlere talip olma, araştırma meyli yerini taklit ve ezbere bırakmıştır.

Sanayi devrimi ve iki dünya savaşı sonrası kadının ev dışında çalışma hayatına atılması toplumda olduğu gibi ailedeki dengeleri de değiştirmiştir.

Bugün insanlık âleminde Bediüzzaman’ın tabiriyle ‘manevî buhran’ yaşanmaktadır. Neslin devamı için nikah bağı gereksiz görülmekte, birey ve toplum cinsiyetsizleştirerek ailesiz bir toplum oluşturulmaya çalışılmaktadır. Gayr-ı meşru ilişkiler, cinsel hastalıklar, gayr-ı meşru çocuklar, boşanmalar, eşcinsellik, cinsiyetsizlik, toplumsal cinsiyet eşitliği, LGBT, yaşlı ve bakıma muhtaç olanlara hürmetsizlik, insanların adeta robotlaştırılması gibi materyalist fikirler yaygınlaştırılmaktadır.

Böyle bir kaos ortamında Kur'an’dan hazırladığı reçetelerle Bediüzzaman’ın fikirleri insanlığın kurtuluşu için yol göstericidir. 

Bediüzzaman’ın Reçeteleri

Bediüzzaman Hazretleri “İnsan bir eşe muhtaçtır ki iki taraf arasında hayatlarına lazım olan şeyleri yardımlaşma suretiyle yapabilsinler” (1) formülüyle özetleyebileceğimiz aile hayatını ‘tahassüngâh’ ‘dünyadaki cennet’ ’insanın küçük bir dünyası’ (2) olarak tanımlar ve aileyi çok yönlü ele alır. Aile fertleri arasındaki nuranî bağlara dikkati çeker. İhlas, Allah için muhabbet etmek, uhuvvet, tesanüd, sıdk, güzel ahlak, şefkat, merhamet, paylaşım, birlik beraberlik, samimi hürmet, sadakat, güven, himaye, cesaret, cömertlik gibi nuranî bağların ailenin temeli hükmünde olduğunu ifade eder. ‘Terbiye-i İslamiye’ dünya ve ahiret mutluluğunun temeli hükmündedir.

O, “Ben şefkat dersini annemden, hikmet intizam dersini babamdan aldım” (3) derken ailenin çocuklar için iman hakikatlerinin talim edildiği bir okul hükmünde olduğunu vurgular. Aile okulundaki en etkili muallim annedir. Kendi hayatından örnek verir: Seksen yıllık ömründeki en tesirli muallim annesidir. Bediüzzaman Hazretlerinin başucu kitabımız olan ‘Hanımlar Rehberi’ isimli eseri kadın ve aileye huzur formülleri sunar.

Dipnotlar

1.Bediüzzaman Said Nursi, İşaratül İcaz (yorumlanarak alınmıştır)

2.Bediüzzaman Said Nursi, Hanımlar Rehberi

3.Son Şahitler 4.Cild s. 307 (Muhsin Alev’in hatırası)