ş
aHıS
B
ilgileri
| 1146 | Lem’aLar
rUFaÎ:
(ö. 578/m. 1182). Rıfaiyye tarikatının kurucusudur. H. 512'de doğan Ahmet er-Rıfai,
atalarından Rıfaa el-Hasanü'l-Mekkî'den dolayı Rıfai nisbesini aldı. Rufaî'nin babası ölünce, devrin büyük
Şafiî âlimlerinden olan dayısı Mansur Bataihi onu himayesine aldı ve eğitimiyle ilgilendi. Rufaî, devrin
önemli alimlerinden ve mutasavvıflarından Vasıti ve diğer bazı alimlerden İslâmî ilimleri öğrendi ve
yine Vasıtî tarafından icazet aldı. Âlim, muhaddis, Şafiî fakihi ve müfessir bir sûfî olarak Ahmet Rufai'nin
menkıbe ve eserlerinde görülen tasavvuf ve tarikat anlayışı kitap ve sünnete tamamen uygundur. Dört
büyük kutuptan biri olarak kabul edilen Ahmet Rufai'nin kutbiyet makamına Abdülkadir-ı Geylânî'den
sonra yükseldiğini kaynaklar yazar. Eserleri: Hikemü'l-Rifaiyye; Bürhanü'l-Müeyyed; Mecalisü's-Seniyye
Erbaune Hadisen; Haletü'l-Ehli'l-Hakika Maallah; Nizamü'l-has li Ehli'l İhtisas; Eş'ar; Ahzab ve'l-Evrad.
- S -
SaBrİ arSeVeN (SaNtraL SaBrİ):
1893 yılında dünyaya gelmiştir. Eğirdir'e bağlı Bedre köyünün
imamıdır. 1943 yılında Üstatla birlikte Denizli'de dokuz ay hapis yatmıştır. Sabri Efendi için Risale-i
Nur'daki mektuplarda çeşitli iltifatlar ve takdirkâr ifadeler bulunmaktadır. Santral Sabri, Nurların ilk
neşir senelerinde Nurları civar bölgelerdeki insanlara ulaştırma görevini hakkıyla yapmış, çevre köylere
Nurları yaymıştır. Barla'da bulunan Üstatla bir santral gibi irtibat kurmuştur. Sabri Efendi Said Nursî'ye
talebe olmuş, onun mukaddes davasına hizmetkâr olan kişilerdendir. 20 Şubat 1954 yılında Eğirdir'in
Pazar köyünden Bedre'ye dönerken kamyonun devrilmesiyle, beyin kanaması geçirmiş ve vefat
etmiştir.
SaDıK:
Taşköprülü Sadık Bey 1902 yılında Kastamonu'nun Taşköprü ilçesine bağlı Kadıköy'de doğdu
1971 yılında vefat etti. Plevne kahramanlarından Sadık Paşa'nın torunudur.
Harbiyede tahsil gören Sadık Bey aynı zamanda Sinop, Tosya, Kastamonu, Çankırı, Düzce ve
Adapazarı çevresinin ünlü efelerindendi. Bediüzzaman Hazretleri Eskişehir Hapsinden tahliye edilip
Kastamonuya getirildikten sonra onunla tanışan Sadık Bey efeliği bıraktı ve onun talebesi oldu. Aynı
zamanda Bediüzzaman Hazretleriyle Denizli Hapsine sevk edilen talebeler arasında bulunan Sadık Bey
Üstadıyla birlikte bulunduğu 9 ay boyunca ona hizmet etti. Sadık ve vefakâr Nur Talebelerinden olan
Sadık Bey taşköprüye döndükten sonrada boş durmadı ve güzel yazısıyla risaleleri yazarak neşretti.
SaDİ-İ ŞİraZÎ:
(1213. 1292) Ebu Abdullah Meşerrefüddin. İranlı mutasavvıf ve mütefekkir şairdir.
Bağdat'ta Nizamiye Medresesi'nde okudu. Devrin ünlü İslâm filozofu Sühreverdi ile tanıştı. Eserleri
manzum ve mensur olmak üzere ikiye ayrılır. Bostan ve Gülistan adlarını taşıyan eserlerde manzum
ve mensur bölümleri iç içedir. Sadi, İran edebiyatında Arifname denen ve daha çok felsefe-tasavvuf
konularını işleyen şiir türünün kurucusudur. Manzum ve mensur eserlerinde, ahlâk, erdem, iyilik,
cömertlik, eğitim, bilginin yararlılığı, alçak, gönüllülük, insan sevgisi gibi konuları işler.
SaDreDDİN-İ KONeVÎ:
Konya'nın meşhur, büyük velîlerindendir. Tam adı Sadreddin Ebu'l-Meâlî
Muhammed bin İshak bin Muhammed bin Yusuf bin Ali el-Konevî'dir. 1209 yılında Malatya'da dünyaya
geldi. Babası İshak efendi, büyük bir âlim ve Anadolu Selçukluları nezdinde itibar ve mevki sahibi bir
zattı. Babası vefat ettikten sonra annesi Muhyiddin-i Arabî ile evlendi. Konevî'nin terbiyesi ve
yetişmesiyle üvey babası meşgul oldu. Konevî 10-11 yaşlarında tanıdığı hocası ve üvey babası
Muhyiddin-i Arabî'nin vefatına kadar yanından ayrılmadı. Çok iyi bir eğitim aldı. Kelâm ve tasavvuf
ilimlerine ait birçok kıymetli eser yazdı. Hocasıyla Şam, Halep gibi çeşitli şehirleri dolaşan Konevî daha
sonra Konya'ya yerleşti ve vefatına kadar orada kaldı. Konya'daki hayatı sırasında hadis okuttu, vaaz
ve irşat meclisleri kurdu. Konya'da binlerce talebe yanında pek çok hikmet ve tasavvuf ehli kimseler
yetiştirdi. Mevlâna Celâleddin Rumî'nin Sadreddin Konevî'den ders aldığı rivayet edilmektedir.
