Yani hayatta elde etmek istenilen tek şey miydi sınav? İnsanı intihara kadar götürecek olan şey başka ne olabilirdi? Tabi sınava öğrenciyle birlikte ailelerin de hazırlandıkları gerçeği de ayrı bir mevzu…
Evet bu sene de benim duyduğum 2011 YGS sonucunu alan 3 öğrenci intihar etti. Hepsinin birbirine benzer sebeplerden dolayı kıydığı hayatlarına aileleri derin bir üzüntüyle devam etmekte. Aslında hepsinin birleştiği ortak nokta, arkadaşlarından daha düşük puan almaları.
Ne denir ki buna? Ne söylenebilir? 18 yaşına gelmiş neredeyse 20’sine merdiven dayamış insanların düştüğü bu durum gerçekten de acı ve ilginç değil mi? İlginç diyorum çünkü çocukca duyulan bir rekabet yüzünden insanlar canına kıymış (!)
Evet Bediüzzaman Said Nursî’nin ifade ettiği “Acaba sırf bu dünya için mi yaratılmışsın ki bütün vaktini ona sarf ediyorsun” sözünün daha acı bir hali değil mi? Yani sırf bu sınava girmek için mi yaratılmış ki insan kendisine emanet edilen canına kast edebiliyor.
Evet sınav sistemimiz gerçekten zor ve kötü. Gittikçe de daha da zorlaşıyor. Ve maalesef olgunlaşma çağına girmiş insanların ruhlarını hırs gibi, rekabet gibi kötü hasletlerle yaralıyor.
Zaman zaman bununla ilgili yazılar okuyorum. Yani sınavların zorluğu ve gereksizliği ile ilgili. Ama nedense bir çözüm arayışı da yok. Öğrencilerin buna ne hâli var, ne de vakti (Ya da var). Ama bu işin ehli olan eğitimciler neden bir çözüm arayışı geliştirmiyorlar? Bu tarz kötü olayların sebebi sınav sistemi ya da başka bir şey..
Ama ortada daha önemli olan başka bir şey var: Kıyılmış canlar! 
Kardeşlerime yarınki ve gelecek sınavlarında başarılar diliyor ve inşâallah böyle kötü olayların bir daha tekrarlanmamasını ümid ediyorum. Allah’a emanet olun!