İmanla hayatlanmak, farzlarla süslenmek ve günahlardan kaçınmakla Müslüman bu dünya hayatından da lezzet alabilir. Bediüzzaman Said Nursî hazretleri şu sözüyle hayatı en güzel şekilde yaşamanın formülünü verir: "Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı imân ile hayatlandırınız ve feraizle zinetlendiriniz ve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz."
* İnsanlarda beyin gelişimi büyük oranda 5 yaşına kadar tamamlanır ve hafızanın gelişimi bir ömür boyu sürebilir.
* Mercimek büyüklüğünde bir hafıza merkezimiz vardır. İnsanın bütün ömrü boyunca elde ettiği bilgiler bu merkezde toplanır.
* Bir insan gözünün gördüğü netlikte resim çeken bir fotoğraf makinesi olsa, günlük kullandığımız iyi bir bilgisayara ancak bu fotoğraflardan 50 tane fotoğraf sığabilir.
* İnsanlar öğrendiği şeyleri, bilgisayarın hafızasında depoladığı bilgiyi kullanması gibi, genelde çağrışım metodunu kullanarak hatırlar. Domino taşı gibi sıralanmış taşlardan birinin devrilmesi ile diğerlerini devirdiği gibi bir bilgi ne kadar geniş hayallerle hafızaya alınıp ve ne kadar çok şeylerle irtibatlaştırılırsa bir şeyin hatırlanması o kadar kolay olur.
* Hafızayı öldüren maddî şeylerin başında sigara, alkol, aynı yağla defalarca kızartılmış yiyecekler, aşırı tuzlu yiyecekler ve sun’î tatlılar başta gelir. Hafızayı öldüren manevî şeylerin başında ise namahreme bakmak gelir.
Bediüzzaman hazretleri bu konuda;
“Bir genç hafız, pek çok adamların dedikleri gibi dedi: “Bende unutkanlık hastalığı tezayüd (fazlalaşıyor) ediyor, ne yapayım? Ben de dedim: Mümkün oldukça namahreme nazar etme. Çünkü rivayet var. İmam-ı Şafii’nin (ra) dediği gibi, Haram-ı nazar nisyan verir (harama bakmak unutkanlık verir).
Evet, ehl-i İslâm’da nazar-ı haram ziyadeleştikçe hevesat-ı nefsanîye (şehevanî duygular) heyecana gelip vücudunda suiistimalat (kötüye kullanmak) ile israf eder. Haftada birkaç defa gusle mecbur olur. Ondan tıbben kuvve-i hafızasına zaaf gelir. (…) Peygamberimiz (asm) ferman etmiş; Ahir zamanda, hafızların göğsünden Kur’ân nez ediliyor (kaldırılıyor), çıkıyor, unutuluyor. (Kastamonu Lâhikası, 183)
Şu zamanın ağır şartları altında az bir salih amel çok hükmündedir. Takva içinde de bir çeşit salih amel vardır. Çünkü, bir haramın terki vaciptir. Bir vacibi işlemek, çok sünnetlere karşılık sevabı vardır. Takvâ, böyle zamanlarda, binler günahın hücumlarında bir tek kaçınmak, az bir amelle, yüzer günah terkinde, yüzer vacip işlenmiş olur. Bu ehemmiyetli nokta, niyetle, takvâ namıyla ve günahtan kaçınmak kastıyla menfî ibadetten gelen ehemmiyetli salih amellerdir.
Dinimizde namahreme bakmak haramdır. Haramın terki ise vaciptir. Bir vacip çok sayıda sünnetten daha önemlidir. Sokakta yürürken karşımıza bir namahrem çıksa ve biz de bir saniyede ondan nazarınızı çevirsek saniyede bir vacip işlemiş oluruz. Bu bir saniyelik vacip ile bir aylık nafile oruç sevabına karşılık gelebilir. Ahir zamanda çok az amelle cennet gibi çok büyük mükâfatlar kazanmak mümkün, sevap kazanmak için devamlı oruç tutmak yerine, birkaç saniyelik nazarı çevirmekle aynı sevaplar kazanılabilir.
Bediüzzaman, "Risâle-i Nur şakirtlerinin, bu zamanda en mühim vazifeleri, tahribata ve günahlara karşı takvâyı esas tutup davranmak gerektir." deyip günümüz günahlarına dikkat çekmekte ve "Madem her dakikada, şimdiki tarz-ı hayat-ı içtimaiyede yüz günah insana karşı geliyor; elbette takvayla ve niyet-i içtinabla yüzer amel-i sâlih işlenmiş hükmündedir." demektedir. Said Nursî günlük hayattan şöyle bir örnek verir: "Bir adamın bir günde harap ettiği bir sarayı, yirmi adam, yirmi günde yapamaz. Bir adamın tahribatına karşı yirmi adam çalışmak lâzım gelirken; şimdi, binler tahribatçıya mukabil, Risâle-i Nur gibi bir tamircinin bu derece mukavemeti ve tesiratı pek harikadır."
Haber Merkezi