Kim etmiş rahat?

Şu fani âlemde kim bulmuş sefa,

Yâr diye sevdiğin hiç vermez vefa,

Sevdalı her yürek çeker çok cefa,

Bu ömür dediğin bir ince sırat.

***

Bir Leyla uğruna Mecnun çöl aşmış,

Şirin can diyerek Ferhat dağ eşmiş,

Âh Aslı aşkına Kerem döş deşmiş,

Bir hayat boyunca kim etmiş rahat.

***

Cengiz Han derlerdi hani o şöhret,

Karun’da o kibir nerde o servet,

Un ufak oldular ahir hep kasvet,

Firavun ve Nemrut bak oldu memat.

***

Açılır gül gonca şakıyor bülbül,

Her dilber peşinde akar kaç gönül,

Serpilir servi boy savrulur kâh gül,

Gençlik pek gaflette kim vere imdat.

***

USLU can canana sitem ediyor,

Hep kendine esip meltem ediyor,

Kul maziye bakıp matem ediyor,

Göç vakti yakındır kırık kol, kanat

Z. Güngör Uslu

***

 

Fayda yok

Dönüş yapıp biz maziye gitseydik,

Bizden ayrı olan var mı geride.

Deyip şöyle sorgu-sual etseydik,

Görmez miydik kalan var mı geride.

***

Ne oldu ki ne gelen var ne geçen,

Kucağını toprak mıydı tek açan,

Görünmüyor ecelinden pek kaçan,

Çaresini bulan var mı geride.

***

Meğer ömür bitmiş göçmüş elâlem,

Kalan bile çekmiyor mu çok elem,

Herkes der ki ölecek tüm sülâlem,

Olacağı bilen var mı geride.

***

İnsan nehri bir yerlere akıyor,

Kalan bile kafasına takıyor,

Kendi için gitmez sanıp bakıyor,

Hiç ömürden çalan var mı geride.

***

Her birimiz son nefesi verecek,

Biten ömrün sonucunu görecek,

Kabre cansız tepetakla girecek,

Ölümden ders alan var mı geride.

Bedri Tahir Adaklı

***

Kim verdi bunca nimeti

Kim vermiş sana bunca nimeti,

Anlamakta hâlâ çekersin güçlük,

Ya sana takdir edilen şu kıymeti,

Sanma bu hayat sırtında bir yük. 

***

Kim verdi şu varlıkları yanına

Yardım etmek için koşarlar sana,

Takılmışsın, gafil nefsin ardına,

İşi anlamakta çekersin zorluk.

***

O’nu tanıyan olsa da zindanda,

Keyifle gezerek geniş meydanda

Akıl edip anlamayan ziyanda

Hasarette olur O’nu tanımayan

***

Kul olup tanıyıp buldun ise,

Her musîbetten çıkarıp hisse,

Gem vurup, azgın gafil nefise,

Ne mutlu Hakk’a kul olabildinse

Hasan Yeşilkaya

***

Bayrağım

İlelebet dalgalan.

Helâl olsun akan kan.

Toprak seninle vatan.

Senle hürdür milletim.

***

İstiklâlin simgesi.

Hürriyet nişanesi.

Dökülen kan payesi.

Şehadettir rütbesi.

***

Dinin remzidir hilâl.

Minareler sensiz  lâl.

Dökülen kanlar helâl.

Senle yaşanır dinim.

***

Senle payidar millet.

İstiklâl ve hürriyet.

Hak, hukuk ve adalet.

Uğrunadır şehadet.

***

Gökte hilâl, yerde kan

Vatan için verin can.

Huzur bulur şühedan.

Seninle var milletim.

 Mehmet Kovancı

***

Acbüzzeneb

Cesedler çürür gider,

Kalır ruhları bâkî.

Çekirdeği hükmünde,

Yaşar acbüzzenebi.

***

Biri vefat etse,

Okursun Fatiha’yı.

Hediye ediyorsun,

Cedese mi? Ruha mı?

***

Cehenneme atılır,

Günahları yakılır.

Tertemiz edilerek,

Cennetlere alınır.

***

İşte insanın hâli,

İmânları var ise,

Mutlu hayat yaşarlar,

Konulurlar Firdevs’e.

***

Seyredince Cemâli,

Cinânlar sönük kalır.

Bin bir türlü hamdü senâ,

Allah’ına yalvarır.

***

Orada korku yoktur,

Sadece hamdü senâ.

Âmalini güzel yap,

Sonra deme vâ esefâ.

***

Acbüzzeneb sözcüğü,

Cesedin çekirdeği.

Ölmeyen, çürümeyen.

Geri kalan dânesi.

***

Cesed mezarda bekler,

Ruh âlem-i ervahda.

İkisi de kavuşur,

Meydan-ı Arasat’da.

***

Acbüzzeneb açılır,

Kocaman insan olur.

Ruh da koşup gelerek,

Âşiyanda buluşur.

***

Cesed zaten çürümüş,

Cevabını ruh verir.

Ya Cennet bahçesine,

Ya nirâna çevrilir.

***

Ölmeyip yaşayanlar,

Cennet, Cehennem, melek.

Bir de insanın ruhu,

Cesedde acbüzzeneb.

***

Kıyâmet koptuğunda,

Varlıklar hep ölürler.

Allah’ın dilediği,

Yalnız bâkî kalırlar.

Ömer Örtlek