Tazarru
Ne Cehennem’den korkar,
Ne Cennet’i isterim.
Rıza-i Hak’tan başka,
Hiçbir arzum, yok benim.
Sahray-ı asumanda,
Dönen bir divaneyim.
O’nu razı eylemek,
O’na feda her şeyim.
Sana kulluk ediyor,
Ruhum, kalbim, cesedim.
Senin zikrinle meşgul,
Beden de hüceyrâtım.
Senden başka her şeyi,
Sevemem unuturum.
Bağışla yüce Râbbim,
Neyim varsa kusurum.
Seyrettim damladaki,
Zerrâtın ezkârını.
Senden razı oldum de,
Alı ver ten canımı.
Düştüm bu uzun yola,
Senden rıza dilerim.
Ahirete varınca,
Seni görmek isterim.
Ne bildiysem doğruyu,
Korkutmadan söyledim.
Seyrettim âlemleri,
Senden gayrı görmedim.
Kimisi hur-i ayna,
Takılır sevda ile.
Onu kabul edemez,
Belki de gayya bile.
Nazargâh-ı İlâhî,
Kalbine bak ne yazar.
Arş-ı Rahmanî olmuş,
Eyle kalbine nazar.
Her zerrede yazılı,
Gördüm mektubâtını.
Turralarla kaydetmiş,
Ahad, Samed zâtını.
Her zerrenin üstünde,
Görünür zâat-ı sıfatı.
Onları mazhar yapmış,
Gezdirir mevcudâtı.
Her zerrenin üstünde,
Bin bir ism-i Rahmâni.
Tecelli edip durur,
Sikkeleri Sübhâni.
Ya Râb seni kırmamak,
Üzmemek için daim.
Takva gömleği giydik,
Kemerbeste hep kâim.
Ömer ÖRTLEK
***
Yaşanacak günler
Ümidim sendendir ümidim sende
Yorulsam da senin yollarındayım
Yordum yokuşları dermanı bende
Şefkatli sinen de kollarındayım
Essin deli rüzgâr umurumda mı?
Sende kilitlidir tüm hücrelerim
Yeri düz yolda mı uçurumda mı?
İçim kan ağlarken açsın güllerim
Serilen yüreğim bir gün dürülür
Dağların içinden coşup akarım
Bilirim ne söner ne söndürülür
Sönmez bir nur ile ufka bakarım
Kanun tezgâhında dokunursa söz
Lakaytlık biter kalp zirvesinde
Hakikati görür kör olmazsa göz
Nefis lal kesilir tüm hevesinde
Bâkir yaylalarda kekikler tüter
Keklikler seslenir sarp kayalarda
Çağları dolaştın ümidim yeter
Eserler sergile şimdi art arda
Sen şimdi az yorul sakla samanı
Yaşanacak günler nur ilelebet
CEYHUNİ ağlama, gülme zamanı
Yollar ki inişli çıkışlı elbet
CEYHUNİ (Mustafa AVCU)
***
Eller gül versin
Bu insanlık yordu taşınmaz oldu,
Bir inayet gerek yüke el versin
Yürekler pek katı aşınmaz oldu,
Silinsin bunca kir yağmur sel versin
Yıkasın göz yaşı kalpteki pası,
Ayırsın bir ateş ham ile hası,
Hak teselli versin dindirsin yası,
Tüm yelkenler fora kavi yel versin.
Mecnun Leyla diye çöl aşıp gitmiş,
Ferhat Şirin için dağ eşip gitmiş,
Kerem Aslı demiş kalp deşip gitmiş.
Bülbüller hep mahzun eller gül versin.
Her evde yangın var ocaklar yıkık,
Sanki deprem vurmuş bucaklar yıkık,
Can, canana hasret kucaklar yıkık,
Barış güvercini zeytin dal versin
Ümidi sağlam tut yeis yok derler,
Yolunu doğru seç kavis yok derler,
Namerde ses verme akis yok derler,
Ezildim ben gayrı kimler bel versin
Uslu kul neylersin yolun dağ keser,
Vuslata geçit yok zalim ağ keser,
Yolun kaderi bu felek bağ keser,
Hak, doymayan nefse kefen çul versin.
Z.Güngör Uslu