Güncel

Allah bir daha bu millete 12 Eylül’ü yaşatmasın

Askerlik görevini, 12 Eylül 1980 darbesinin olduğu dönemde Diyarbakır 7. Kolordu Gözaltı ve Sorgu Merkezi’nde yapan Beşir Öztaş, akıl almaz işkencelere maruz kalan insanların yaşadıklarını anlattı.

İşkence odalarındaki çığlık seslerinin bir an olsun kulaklarından gitmediğini söyleyen Öztaş, “Allah bir daha bu millete 12 Eylül’ü yaşatmasın” dedi.

Askerlİk görevini, 12 Eylül 1980 darbesinin olduğu dönemde Diyarbakır 7. Kolordu Gözaltı ve Sorgu Merkezi’nde yapan Beşir Öztaş, kırılıp dökülen, hırpalanan, akıl almaz işkencelere maruz kalan insanların yaşadıklarını anlattı. İşkence odalarındaki çığlık seslerinin bir an olsun kulaklarından gitmediğini söyleyen Öztaş, “Allah bir daha bu millete 12 Eylül’ü yaşatmasın.” temennisinde bulundu.

Öztaş, şahitlik ettiği insanlık dışı işkencelerin bir an olsun gözlerinin önünden gitmediğini, o günleri unutamadığını gözleri dolarak anlatttı. Bir gece sirenle birlikte içtimaya çıktıklarını ifade eden Beşir Öztaş, farklı bir hava olduğunu sezdiklerini fakat ne olduğunu anlamadıklarını söyledi. Darbe olduğunu nöbette dinledikleri radyodan öğrendiklerini belirten Öztaş, bir süre sonra gözaltıların başladığını kadın erkek demeden kişilerin gece kıyafetleriyle gözaltına alındığını aktardı. Beşir Öztaş sonrasında yaşananları şöyle dile getirdi:

“Gözaltına alınanları gözleri siyah şeritlerle bağlanıyor ve Kolordu Kumutanlığı’nın arka tarafındaki bir binaya getiriliyordu. Ayakları kokmasın diye çorapları çıkartılıyor, soğuk olmasına rağmen çıplak ayakla bırakılıyordu. Getirilenler nereye geldiklerini bilmiyor. Sorgu süreci boyunca gözleri bağlı kalıyor. Bu da 90 günü bulabiliyordu. Komutanların ellerinde önceden yazılmış suç bildirileri vardı. Herkese aynı suçlama yapılıyordu. Bu bildiriler yüzlerine okunuyor ve imzalamaları isteniyordu. Gözaltına alınan kişinin hiçbir şeyden haberi yok. ‘Ya imzalarsın ya da seni işkenceden geçiririz.’ diyorlardı. Büyük suçlar okunuyordu, insanı idama götürebilirdi. İmzalamayacağını söyleyince birer birer işkence odasına alırlardı.”

Üzerinden 30 yıl geçmesine rağmen yaşadıklarını unutamadığını söyleyen Öztaş, bir gün 60 yaşlarında birisini getirdiklerini, komutanların aynı suçları yüzüne okuduklarını anlattı. Suçlamaları kabul etmemesi üzerine yaşlı adamın ellerine 200 jop vurdukların, adamın ellerinde jopun oyuklar oluşturduğunu ifade etti.

Bunu yapanların insanlıktan çıkmış durumda olduklarına değinen Beşir Öztaş, “Bir insana böyle işkenceler yapılmaz, yapılamaz. Hâlâ suçlamayı kabul etmezse, ‘Asma işkencesi’ (askı) denilen bir yöntem deneniyordu. Haç şeklinde bir demir hazırlanmış, işkence yapacakları kişiyi sandalyeye çıkarıyorlardı. Kollarından demire bağlıyorlar, daha sonra sandalyeye tekme vuruyorlardı. Saatlerce orada asılı kalıyordu. ‘İmzala kurtul’ diye baskı yapıyorlar, olumsuz cevap alınırsa daha da bekletiyorlardı. Adam artık dayanamıyor bayılıyordu. Kollarını çözüyor bir masaya oturtuyorlar, hafiften kendine gelince bu sefer başka bir işkence yöntemini deniyorlardı. Jop sokmalar oluyordu. Anlatmaya bile utandığım daha çok şeyler var. İnsanlara dışkılarını yediriyorlar, idrarlarını içiriyorlardı. Bunları yaparken, kadın erkek ayırt etmiyorlardı. Kadınlara yapılanlar o kadar utanç verici ki anlatamam. İşkenceler insanlık dışıydı” diye konuştu.

Beşir Öztaş sözlerini şöyle tamamladı:

“Vicdan azabı çekiyorum. Rahmetli Mehmet Âkif Ersoy, ‘Allah bu millete bir daha İstiklâl Marşı yazdırmasın’ demişti. Ben de ‘Allah bir daha bu vatana 12 Eylül’ü yaşatmasın’ diyorum. Bunları ancak gören bilir, dinlemekle, anlatmakla olmaz.”

24.08.2010