İNSANLIK ÂLEMİNİN MÜREBBÎSİ |
”Kur’ân; şu âlem-i insaniyetin mürebbîsi...” (Sözler, 2004, s. 589)
Âlem-i insaniyet; insanlık âlemidir. Demek ki Kur’ân, insanlık âleminin mürebbîsi ve terbiye edicisidir. Kur’ân, Kelâm-ı Ezelî’dir. Teşri yani şeriata ait emirler ve kanunlar bütünüdür. Şeriat-ı İslâmiye ise şöyledir: • Tehzibü’r-rûh (Rûhun ıslâhı, rûhun temizlenmesi.) • Riyâzetü’l-kalb (Kalb terbiyesi, kalbi kötü arzu ve isteklerden uzak tutma.) • Terbiyetü’l-vicdan (Vicdanın terbiyesi) • Tedbirü’l-cesed (Cesedin idaresi) • Tedvirü’l-menzil (Ev idaresi) • Siyasetü’l-medeniye, (İdare, yöneticilik, devlet idaresi) • Nizâmâtü’l-âlem (Dünya işlerinin düzenlenmesi.) • Hukûk (Şeriat kitaplarında yazılı olan haklar, kanunlar ve kaideler) • Muamelât (Fıkıhta şahıs ve aile hukuku, aynî haklar, miras, ticaret, borçlar ve iç hukukuyla ilgili konular.) • Adâb-ı içtimâiye (Sosyal hayata, toplum hayatına ait kurallar, terbiyeler.) İşte Kur’ân yukarıda saymaya çalıştığımız irşâdı, terbiyeyi yapmakta ve insanlığı kemâlat-ı îmân (îmân-ı kâmil) derecelerine çıkarmaktadır.
BAKİ ÇİMİÇ |
22.08.2010 |