MİNİ HİKÂYELER |
O hep yalan söyler - NEVİN ALAN Fatura ödemek için resmî bir kurumdayım. Banklarda oturan büyüklerin yanlarında ışıl ışıl gözlerle ve cin gibi kıvrak hareketleriyle yerinde duramayan çocuklar var. Yanımdaki tatlı, henüz beş yaşında olmasına karşılık boyundan büyük lâflar ederek konuşuyor. Benim sorduğum sorulara cevapları da haliyle abartılı. Zaman böyle ilerlerken yanımdaki yakışıklı yaratılmış oğlumuzun annesi pof pof diyerek omuzundan kavradığı çocuğuna “Yeter artık susun, sen zaten hep yalan söylersin” diyor. Bu agresif ve minik yüreği cızlatan harekete çocuk hiç aldırış etmiyor. Demek ki sıklıkla yaşadığı bu tarz susturulmak istenmesine alışmış, yani şartlandırılmıştı. Az sonra anne bana dönerek çocuğuyla alâkalı birşeyler anlatmaya başlamıştı ki, az önce susturulmaya çalışılan yavrusundan tokat gibi lâf yapıştı yüzüne: “Sen sus, sen hep yalan söylersin.” |
30.08.2009 |