|
|
|
|
Çoğunluğun din özgürlüğü
Dışişleri Bakanı Ali Babacan’ın Brüksel’de yaptığı “Türkiye’de sadece gayrimüslim azınlıklar değil, Müslüman çoğunluk da dinî özgürlüklerle ilgili sorunlar yaşıyor.” demesi bu özgürlüğün hiçbir zaman olmasından ve kullanılmasından yana olmamış çevreler tarafından büyük tepkiyle karşılandı. CHP bir adım daha atarak “Babacan’ın istifasını” istedi.
|
|
|
Şükürler olsun, Türkiye yine devrede
Yine hükümetin dünya barışına kendini feda ettiği bir döneme girdik. Sevinçten ne yapacağımızı şaşırdık. Beni esas şaşırtan bu konulara hâkim uzmanların ve gazetecilerin sevinciydi. Başarıya ne kadar da susamışız. Pire deve yapıldı, Türkiye’nin dillere destan ağırlığı, önemi, devliği, merkez ülke olması ve saygınlığına methiyeler düzüldü. Basının siftah başlayan her işi bitmiş gibi gösterme alışkanlığı sayesinde okuyan, duyan Golan Tepeleri Suriye’ye iade edildi ve İsrail ile Suriye arasında barış anlaşması imzalandı sandı. Dev Türkiye’nin devasa sorunları konusunda dişe dokunur bir tek gelişme yokken bu coşku neyin nesi?
|
|
|
|
|
|
Bir avuç azınlık ve haklarımız
Hiç değişmeyen şablon bir kez daha tekrarlanıyor. İktidarın herhangi bir yetkilisi veya onu devirmeye çalışanların karşısında yer alan bir kişi farklı yansıtılabilecek bir söz mü söyledi ya da kendisini kötü durumda göstermeye yarayacak bir eylemi mi oldu o kişinin, derhal üzerine üzerine gidi-liyor...
|
|
|
Yahudi anne ve Sarkozy
Geçenlerde İsrailli barış girişimcisi ve meslektaşımız Uri Avnery’nin yazısında bir anekdot okuduk. Çok hoşumuza gitti. Şöyle: Osmanlı’ya savaş açan Rus çarı seferberlik ilan etmiş. Bir Rus Yahudisi anne, oğlunu cepheye gönderirken öğütte bulunuyor: “Canım oğlum, sakın kendini fazla yorma. Bir Türk öldür, sonra bir kenara çekilip dinlen. Gücünü toplayınca bir Türk daha öldür, yine dinlen. Sonra bir Türk daha öldür...
|
|
|
|
|
