|
Ciddi bir devlet yönetiminde... Olacak işler mi bunlar? Türban konusunda dün yaşanan gelişmelerden söz ediyorum.
Yöntemsizliğe bir de aşırı beceriksizlik eklenince ortaya çıkan tablo, ciddi ve tutarlı gözükmüyor.
Üstelik paramparça bir devlet görüntüsü sürüp gideceğe de benzemekte. Neyse...
Bunu daha çok konuşacağız.
***
Sabah televizyon haber kanallarında türban karmaşası baş köşeyi kapmışken...
Gazetelerde de ‘şehit haberlerinin’ yürek parçalayan detayları vardı.
21 yaşındaki şehit er İbrahim Gedik, memleketi Trabzon’da son yolculuğuna uğurlanmıştı.
Gene şehit komando er Erkan Aslan memleketi Diyarbakır’da anne Nezire Aslan ve abla Seher Aslan’ın yürek yakan Kürtçe ağıtları eşliğinde toprağa verilmişti.
Kuzey Irak’ta şehit düşen Piyade Komando Er İbrahim Ülger 1 yıl önce evlenmişti.
Hakkari 4’üncü Dağ Komando Taburu’nda görev yapan ve sınır ötesi operasyona destek amacıyla sınırda bekletilen birliklerdeki subaylardan Piyade Üsteğmen Serkan Çakal, teröristlerin açtığı ateş sonucu şehit olmuştu. Şehit üsteğmenin İzmir’de oturan eşi üç aylık hamileydi.
Dramlar, dramlar, dramlar...
***
Bu acılara bir de düşen helikopterde yitirilenler eklendi.
Cenazesi dün Ankara’dan kaldırılan binbaşıyla birlikte son çatışmalarda 11 asker daha şehit oldu.
Ve harekattaki toplam şehit sayısı 17’ye çıktı.
Ardahanlı Pilot Yüzbaşı Tekin Işık da onlardan biri.
Tekin Işık’ın yönetimindeki helikopter sınıra yakın bir yerde düştü, kendisi maalesef kurtarılamadı.
Haber, Ardahan’ın Damal İlçesi’nin Oburcak Köyü’nde yaşayan 3 çocuk annesi Müşkünaz Işık’a (57) iletildi.
Şehit annesi, askeri heyeti görünce, ‘Oğlum şehit düştü değil mi? Dün gece rüyamda hep oğlumu gördüm. Kendisi iyi değildi ama hep gülüyordu’ diyerek gözyaşlarına boğuldu.
Genelkurmay açıklamasında da, ‘Bir helikopterimiz ise bilinmeyen bir nedenle, sınırımıza yakın bölgede kırıma uğramıştır. Helikopter, olay yerinde ilgili teknisyenler tarafından incelenmektedir’ denildi.
***
Türk Silahlı Kuvvetleri’nin Irak’ın kuzeyinde başlattığı ‘Güneş’ adı verilen kara harekatıyla Zap’daki PKK kamplarına ve Çemço vadisine ulaşıldığı açıklandı.
Harekatın Kandil Dağı bölgesindeki kamplara doğru ilerlediği de vurgulandı.
Operasyonun dördüncü gününde sekiz askerimiz ölüp, bir de henüz nedeni bilinmeyen bir şekilde bir helikopter düşünce endişe artıyor.
Neler olup bittiği daha fazla merak ediliyor.
***
Bizde savunma konuları saydam bir şekilde masaya gelmez.
Biz, sonuçlardan haberdar ediliriz ama sonuçları doğuran şartları öğrenemeyiz.
Örneğin, Gabar’daki şehit komandolar konusu bunlardan biridir, aradan geçen onca zamana rağmen doyurucu bir açıklama yapılmaz.
Pek kimse de sormaz.
Şehit ailelerin acıları kezzap gibi yüreklere damlar durur.
***
Uzmanlar da derinlemesine analizlere girmez, ‘kayıpların’ nedenleri, varsa askerî uygulamalardaki aksaklıklar konuşulmaz.
Şehit verdiğimiz asker sayımız neden ani bir şekilde yükseldi?
Helikopter düştü mü, düşürüldü mü?
Bilemeyiz...
Demokratik ülkelerdeki saydamlıkla aramızdaki mesafeyi kapatamayız.
***
Hatırlarım...
1991 yılında...
16-17 Ocak’ta...
Koalisyon güçlerinin Irak’ı havadan bombardımanıyla Körfez Savaşı başladı.
Savaş, ‘Çöl Fırtınası Operasyonu’ olarak adlandırılıyordu.
Yanlış hatırlamıyorsam, ABD beş yüz bin askeri Körfez’e yığdı.
Irak pes ettiğinde ABD kayıpları bir trafik kazasındakinden fazla değildi.
***
Türkiye hızla muhafazakârlaşabiliyor...
Ya da hızla askerileşebiliyor...
Ama pek demokratikleşemiyor.
Bireysel temel hak ve özgürlükler yerleşmediği için toplumda soru sorma alışkanlığı yok.
Şu sorular bile rahatça sorulamıyor:
Şehit sayımız niye artıyor?
Helikopterimiz neden düştü?
Kimse bunların cevaplarını bilmiyor.
Star, 26.2.2008
| 
