|
Şurası bir gerçek ki Gül, kesinlikle Ahmet Necdet Sezer olmayacak.
Ne olacağı konusunda tahminlerimi yazayım.
Gül eşinin baş örtüsünden dolayı askeriye, üniversite ve yargı çevrelerinde kendisine karşı menfi bir duyarlılık olduğunun farkında, ama onun bunu görmezden gelmeyeceğini biliyorum. Gül hiç şüphe yok ki ürkek bir tavır takınarak ailesini gözlerden uzak tutma eğilimi içine girmeyecektir. Ama herhalde eşini ‘türban’ diye tanımlanan ve belirli bir şekilde baş bağlamayı ifade etmesinden dolayı ‘simge’ kabul edilen kalıbın dışına çıkması konusunda teşvik edecektir. Altını çizeceğim ikinci husus, sanılanın aksine Gül’ün AKP’nin Köşk noteri olmayacağıdır.
Onun Bakanlar Kurulu’nun teşkili ve özellikle dış politika konularında, yön tayin edicilik seviyesinde ağırlığını hissettireceğinden hatta direneceğinden şüphe etmiyorum. Bir diğer husus Gül’ün orduyla ilişkilerini en üst seviyede ve çok iyi düzeyde tutmaya özen göstereceğidir. Bu bağlamda, ağzından her vesileyle Cumhuriyet’in kurucusunun adını işiteceğimizi söyleyebilirim...
Buna karşılık, Gül’ün yakasında AKP rozeti varken desteklediği ‘Cumhurbaşkanının yetkilerinin kısılması’ konusuna bundan sonra aynı oranda sıcak bakacağını sanmıyorum. Gül, Anayasa’da perakende yani gündelik ihtiyaçlar doğrultusunda değişiklikler yapılması yerine demokratik sistemin kökleştiğinin göstergesi olacak yaklaşımla yeniden kaleme alınacak bir anayasa hazırlanmasından ve bunun parti çoğunluğunun kabulüyle değil en geniş manada toplumsal mutabakatla yasalaştırılmasından yana. Son olarak kaydetmek istediğim husus Erdoğan’la alakalı. Erdoğan’ın Gül’ün cumhurbaşkanlığına başkanlık sistemine geçişin ilk adımı olarak baktığını sanıyorum. Başbakan’ın kurucu genel başkan olması dolayısıyla AKP tüzüğündeki istisna hükmüne rağmen genel başkanlığı bırakmak isteyebileceğini, keza merkezi hükümette geçireceği 10 seneden sonra devlet çarkının her şeye hâkim olacağı bir noktasında bulunmayı arzu edeceğini düşünmek akla yakın...
Radikal, 15.8.2007
| 
