|
Türkiye’de her milli bayram illa ki bir krize gebedir! Bu bayramlar krizleri de beraber getirir. Ya da bu bayramlar krizler için ideal ortamları oluşturur! Hangisi doğru acaba?
Kriz fırsatçılığı mı? Milli bayramların krizlere yol açabilecek atmosfer oluşturması mı? Bizce her ikisi de doğru. Daha doğrusu, her ikisi de birbirini besleyen, tamamlayan bir davranış biçiminin yarım elması...
Geçmişte her milli bayram öncesi, özellikle de 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı öncesi bir kaç yerde Atatürk heykellerine saldırılır, bir şekilde ortam gergin tutulmaya çalışılırdı ve mesajlar bu haberlerin gölgesinde verilirdi. Ne hikmetse, bir şekilde yakalanan heykel saldırganlarının hepsi de meczup çıkardı. Öyle ya, meczuplardan başka kimsenin Atatürk heykellerine saldırması ve ülkede bu yolla Cumhuriyet Bayramı öncesi gerginlik üretmeye çalışması beklenmemeli.
Son zamanlarda ise artık Atatürk heykellerine saldırtacak meczup bulunamadığından mı, yoksa bu numara artık eskidi mi veya artık yutmuyorlar ve bu numara yeterince gerici olmuyor düşüncesinden mi, bu numaradan vazgeçildi. Bunun yerine ikame edilen yeni eylem her milli bayram öncesi etkili ve yetkili kişilerin “Türkiye’de irtica var” nutukları atması oldu. 83 yıldır irtica var!
Ne menem bir şeymiş ki, bitmiyor, bitirilmiyor, engellenemiyor, köküne kibrit suyu dökülemiyor. Kimse soramıyor tabi, madem irtica var siz nasıl bu kadar irtica düşmanı olabiliyorsunuz? Eğer irtica varsa irtica ile mücadele edecek kurum ve kuruluşlar var. Yapın görevinizi? Neden yapmıyorsunuz? Çünkü neyin irtica olup, neyin irtica olmadığı konusunda bu milletin ezici çoğunluğu ile aranızda görüş ayrılığı var. Açık söylemek gerekirse milli bayramlarda halka yönelik psikolojik harekata hız veriliyor.
Diğer zamanlarda yapılan Türk’e Türk propagandası milli bayramlarda Türk’e Atatürk propagandasına dönüştürülüyor!
(...)
Bu bayramları Türk’e Atatürk propagandasına dönüştürmeye de gerek yok. Şunu da söylemek lazım. Standart bir Atatürkçülük de yok! Genelkurmay’ın, hükümetin, Cumhurbaşkanlığının tanımladığı Atatürk aynı kişi değil. Her biri Atatürk’ten söz ederken aslında aynı kişiden söz etmiyorlar. Çünkü hepsinin tanımı sadece kendince doğru olanları içeriyor ve her biri kendince Atatürk propagandası yapıyor!
Bu düzen milli bayramlarda bile sürekli kriz doğuruyor. Her kriz hemencecik devlet krizine dönüşüyor. Her türlü ayrımcı ve bölücü yaklaşım halktan değil devletten geliyor! Çünkü, bunlar dünyayı sadece Türkiye’den ibaret sayan, Türkiye’yi kendi sınırlarına hapsetmeye çalışan ufuksuz, öngörüsüz devlet adamlarıdır da ondan... Ne olacak hep böyle mi gidecek.
Cumhuriyet Bayramlarında bile ayrımcı anlayış sürecek mi? Türkiye’deki durumun Türkiye’nin coğrafyasıyla, çevresindeki savaşlarla, tarihsel mirasımızla filan ilgisi yok. Yaşanan her krizin sebebi ideolojik devlet yapısıyla ve her şeyi devlet krizine devlete ihanete tahvil edebilen yöneticiler ve gerekli yapısal değişiklikleri engelleyen yönetim yapısıdır. “Yurtta sulh cihanda sulh deyip” de halkıyla cebelleşen başka devlet var mı?
Yaşadığımızın “Son huzurlu 29 Ekim” olduğunu söyleyenler kasıtlı yalan söylüyor! Belki de bundan sonrakiler daha huzurlu olacak. Çünkü şimdiki ve şimdiye kadarki kutlamalar irtica ve bölücülük nutuklarının atıldığı ve bu yolla huzurun yaralandığı, gerginliğin artırıldığı kutlamalardı. Umulur ki bundan sonrası böyle olmasın!
Bugün, 31.10.2006
| 
