|
Yaz tatillerinde çocukların zaman kullanımı bütün ailelerin öncelikli meselesidir. Mahalle camilerinde Kur'ân öğrenebilmeleri için 5. sınıfı bitirmiş olması gerekiyor. Spor amaçlı yaz okulları da belirli bir zaman sonra bitiyor. Üç aylık tatilin bir aylık bölümü çeşitli programlarla değerlendirilebilirken kalan zaman nasıl değerlendirilecek üzerinde durulmaya değer bir konudur.
Zaman yönetimini belki en verimli değerlendirenler köydeki çocuklarımız. Onların zaman değerlendirme gibi bir sorunları olmuyor. Yaşından büyük sorumluluklar yükleniyor. Bağ- bahçe, tarla, hayvanların güdülmesi gibi o kadar çok işleri oluyor ki, "Zamanı nasıl geçireyim?" gibi bir meselesi olmuyor.
Şehirdeki çocuklar, zaman, zemin, doğru-yanlış, iyi-kötü, günah-sevap, bugün-gelecek gibi düşünce dünyasında hiçbir şeyi olmayanların vay haline. Konu çocukların değil, anne-babaların öncelikli derdi olması gerekirken, toplumun yüzde kaçı bu sorumluluk bilincine sahip.
En başta gelen sorun, anne-babaların yeterlilikleri sorunudur. "Anne baba olmanın şartları ve kriterleri nelerdir"?" diye sorulsa, gerekli şartları ne kadar anne-baba sağlıyordur? Çocukluk yıllarında "saldım çayıra Mevlâm kayıra" yaklaşımının çocukları olan büyüklerden oluşan aileler çocuklarına ne verebilir?
Çocuk eşittir; okul derslerinde başarı yaklaşımı, ruhsuz, duyarsız, kalpsiz, duygusuz, psikopat bir genci netice veren bir sistem. Futbol fanatikleri, mafya hayranları, şiddet ve terör makineleri, anne babanın ismi esamesi okunmadığı gibi, devletin bile aciz kaldığı bir tablo. Laikçi sistemin eseri. Koltuk elden gidiyor diyemeyen, milletin değerlerine, insanî değerlere ters düşenler, ihtilâl ürünü yasal korunaklı tabuların arkasına sığınarak, "rejim elden gidiyor" yaygarası ile eğitim sistemini felç ettiler.
Çocuklar çarpık yetişiyor, televizyonlar ahlâksızlık ekseni üzerine oturan "televole" kültürünün ürünü çocuklar, gençler, aileler hangi yaşta olursa olsun eğitilmelidirler. Geçmiş zamana hayıflanmadan, "zararın neresinden dönülürse kârdır" diyerek aileler eğitim almalıdırlar. Hayat derslerini okullarımız vermiyor, veremiyor.
Çocuklara nasıl yaklaşılacağı, zamanın nasıl değerlendirileceği, okuma zevki, dost ve akrabaların ziyareti, arkadaşlık tesis edilmesinde rehberlik gibi konuları aileler ne kadar biliyor? Yeni aileler, tv dizilerinde yalan üzerine kurulu sihirli cadı, kaynanalar yaklaşımını kültür olarak alırsa, bu ailenin dost, akraba, aile büyükleri gibi gündeminde ne olacak ki?
Çocuklarımızın aile şeceresi, soy ağacı, akrabalık bağları, yakın akraba, dolaylı akrabalıklar konusunda bilgilenmeleri toplum içinde aidiyetin verdiği güven duygusu ve yaşama sevinci kazandırır. Bunun için köylerle bağlantıları olan ailelerin köylerini akrabalarını, komşu ve dostlarını ziyareti yaz tatilinde çocuklarıyla en güzel zaman değerlendirme şeklidir.
Yaz tatilinde zaman yönetimi sadece çocukların değil, özellikle ailelerin çok önem vermesi gereken bir konudur. Aile olmanın gerektirdiği standartlara haiz aileler, bu işi güzel yapabiliyorlar. Ancak, sadece temel ihtiyaçlar olan, yeme- içme, barınma döngüsü içinde içe kapalı kalmış aileler, çocukları ergenlik çağına gelince, iş işten geçtiğini fark ediyorlar.
Anne babalar, çocuklarının üniversite bitirip iş sahibi olmasıyla, anne-baba olmanın şartlarını yerine getirdiklerini zannediyorlar, ama yanılıyorlar. Hayatın gerekleri sürekli değiştiği gibi, sürekli öğrenmek de her dönemde ve her yaşta gerekliliktir.
YASEM, bu ve benzeri ihtiyaçlardan doğmuştur. Bizi takip ediniz, dostlarınızı da bilgilendiriniz. Dünya okulunda hayat derslerinde mutluluğu beraber yaşayalım. Hayırlı haftalar dileği ile.
|
