|
Herhalde böylesi ilk kez oluyor: Adalet Bakanı Cemil Çiçek, çıkarılması için cansiperane çaba gösterdiği, her aşamasında “Başka ülkelerde daha ağırı var” söylemiyle gerekliliğini savunduğu Terörle Mücadele Yasası (TMY) Meclis’ten geçer geçmez farklı bir tavra büründü. Yasa kabul edildikten sonra kürsüye çıkarak söylediklerini okuyunuz: “Umarım bu kanun hiç uygulanmaz. Bu kanunun zorunluluğunu kabul edenler bile ‘Acaba haksız yere masumlara uygulanır mı’ endişesi taşıyor. Uygulayıcılar, Meclis iradesini ve kanun gerekçesini çok iyi özümsemeli, içlerine sindirmeli.” Aksine bir durumun devlet ile milletin arasını açacağını da söylemiş Cemil Çiçek...
Nur topu gibi bir TMY’mız var, ama Adalet Bakanı Çiçek’in tavrı, yasanın doğar doğmaz anasız-babasız kaldığına işaret ediyor... Böylesi ilk kez oluyor.
İktidar öyle bir duygu verir ki, iktidardakiler bulundukları konumun ebediyyen ellerinde kalacağını sanır. Yandaş kayırmaya dönük düzenlemeler yapar, kararlar alırken daha çok kendilerini ve taraftarlarını düşünür iktidardakiler; aleyhte çıkan karar ve yasalar ise ‘başkaları’ düşünülerek kotarılır. Buna en iyi örneklerden biri TMY; Ak Partililer, kendilerini ve kendileri gibi düşünenleri ‘terör’ sözcüğüyle aynı çizgide görmedikleri için yasaya parmak kaldırmakta tereddüt etmediler.
Oysa, doğru olan, ‘kendi’ saydığının yerine ‘başka’ olarak düşündüğünü, ‘başka’ diye düşündüğünün yerine de ‘kendini’ koyarak ve yarınlar düşünülerek davranılmasıdır. Özellikle TMY söz konusu olduğunda: TMY, çok esnek ve bulanık tanımlanmış ‘terör’ kavramına olağanüstü şiddetli yaptırımlar getiriyor; yazarı cezaevine gönderiyor, gazete kapatıyor, basan matbaaya el koyduruyor çünkü...
Belli ki, iktidar partisi milletvekilleri, bunu ‘başka’ saydıkları ve teröre bulaştıklarına inandıkları kişiler ve yayın organları için uygulanacak bir yasa olarak görüyorlar. Nasılsa kendileri iktidardalar ve ebediyyen iktidarda kalacaklar ya, keserin yarın kendilerine döneceğini asla düşünmüyorlar. Oysa, yasa çıkarırken, zihinlerindeki ‘başka’ ile ‘kendi’ hanelerine yazdıkları isimlere yer değiştirselerdi, ne kadar tehlikeli bir iş yaptıklarını anlayabilirlerdi.
Buna ‘empati’ dendiğini biliyorsunuz. TMY’nda cezalandırılması öngörülen yayın organları, milletvekillerinin zihninde bir isme sahip; “O gazete cezalandırılırsa cezalandırılsın” diye düşündükleri belli. Bir an için ‘empati’ yapmadıkları, “Acaba hergün okuduğum gazete de çıkmasını sağladığım bu yasayla kapatılabilir, sevdiğim yazarlar cezaevine gönderilebilir, matbaasına el konulabilir mi?” diye hiç mi hiç düşünmedikleri anlaşılıyor milletvekillerinin... TMY herkesi müthiş rahatsız etmesi gereken tuzaklarla dolu. İyi niyetli olmayan bir savcı bu yasaya dayanarak demokrasi mücadelesi verenler için de ‘terör’ dâvâsı açabilir; yasanın lâfzıyla kendisini bağımlı sayan her mahkeme hak ve özgürlükler alanına giren konularda kalem oynatanları cezalandırabilir.
Adalet Bakanı Çiçek’in, “Umarım bu kanun hiç uygulanmaz” demesi Meclis’in iradesine saygısızlık değil mi?
İleriye dönük iddiaya girmek istemem, ama iddiaya girecekleri anlayışla karşılamaya hazırım: Ak Parti tarafından çıkarılan bu yasa, ileride, Ak Parti iktidardayken veya daha sonra, cezalandırılacağı bir an bile akıldan geçirilmemiş yayın organlarını ve kalem erbabını susturmak için kullanılabilir. Daha doğuşunda ana-babasının reddettiği bir çocuğun geleceğiyle ilgili iddiayı kazanma şansı bayağı yüksektir.
Demokrasiye, hak ve özgürlüklere aykırı olan bu yasa, özellikle Adalet Bakanı Çiçek’in araya mesafe koymasından sonra, bir yol bulunarak, yürürlüğe konulmamalıdır.
Yeni Şafak, 1 Temmuz
| 
