Şerîatın yüzde doksan dokuzu kişiye bakar. Bizzat kişinin kendisine hitap eder. Bizzat kişiyi muhatap alır.

Şerîat, kişinin Kur’an’la ve Rasulullah’la başbaşa olmanın adıdır.

Şerîat, Allah’ın razı olacağı bir hayat yaşamanın adıdır.

Şerîat, kulluğuna dikkat etmenin adıdır. Allah’a karşı görevlerini yani sorumluluklarını yerine getirmenin adıdır.

Şerîat, Allah’a karşı görevlerini yerine getirdiği gibi, insanlara karşı da sorumluluklarını yapmanın adıdır. Hatta diğer varlıklara karşı da sorumlu davranmanın adıdır.

Şerîat, elinden, dilinden insanların emin olmanın, güven duyduğu insan olmanın, Müslüman olmanın adıdır.

Güvenilmeyen, elinden, dilinden insanların ve canlıların zarar gördüğü Müslüman, kötü bir Müslümandır. Yani şeriatı yaşamayan bir Müslümandır.

Şerîat, insanların canlarını, mallarını, namuslarını, şahsiyetlerini korumanın, kollamanın adıdır.

Şerîat, komşusu açken tok yatmamanın adıdır.

Şerîat, anne-babaya gözü gibi, evinde en güzel bir şekilde bakmanın adıdır.

Şerîat, insanın değil yüzüne arkasından bile lâf etmemenin, dedikodu yapmamamın, söz taşımamanın adıdır.

Şerîat, herkese adaletli davranmanın adıdır. Anne-babanın aleyhine bile olsa, zengin aleyhine bile olsa doğru şahitlik yapmanın adıdır.

Şerîat, düşman olduğu, öfkelendiği, kin bağladığı, bir kaşık suda boğacak kadar kızdığı insana, insanlara bile adaletli davranmanın adıdır.

Şerîat, insanlarla alay etmemenin, insanları, toplumları küçük görmemenin, tahkir etmemenin, küçük düşürücü tavırlarda bulunmamanın, kızacağı, güceneceği lâkaplarla çağırmamanın adıdır.

Şerîat, karşıdaki küfretse bile küfretmemenin, hidâyetine dua etmenin adıdır.

Şerîat, namaz kılmanın, oruç tutmanın, hacca gitmenin, şeriatın ölçülerine göre zengin sayıldığında malından fakir fukarayı gözetmenin, zekâtını vermenin adıdır.

Şerîat, belediyede veya devlette, işe alımlarda öne geçmek için torpil aramamanın, partisinin adıyla, cemaate bağlılığıyla girmemenin, hakkıyla kazanacak olanların hakkını çiğnememenin, çiğnetmemenin adıdır.

Şerîat, devletin imkânlarını kullanma sorumluluğu taşırken, eşini-dostunu, partisini, cemaatini kayırmamanın adıdır. Bütün bir milletin hakkının-hukukunun emanetçisi olduğunu bilmenin ve ona göre davranmanın adıdır.

Şerîat, ihalelerde şeffaf davranmanın, adil davranmanın, el altından, gizliden kendine yöneltmemenin, kendi kazanacağı şekilde ayarlamamanın, düzenlememenin, işi bilenin, hakkı olanın kazanmasını sağlayacak şekilde idare etmenin, yönetmenin adıdır.

Şerîat gelmesini isteyenler, önce kendilerine şeriatı uygulamalıdırlar. Sonra yine kendisi yaşamalıdır. Çünkü şeriatın yüzde doksan dokuzuna fert olarak kendisi muhataptır.

Devleti ilgilendiren kanunlar ise devlet adamlarının işidir. Sorumluluk onlarındır. Onlar düşünsünler. Yüzde biri öne çıkarıp “şeriat isteriz “ demek, şeriata kötülüktür.

Şerîat isteyen Müslümanlar önce yaşamlarıyla şeriatın güzelliğini göstermelidir. Önce haliyle, tavrıyla şeriâtı istediğini göstermelidir, haliyle, tavrıyla şeriatı anlatmalıdır. Görevi budur.

İnsanların dini, şeriatı kabul edip-etmemeleri ise bizim görevimiz değildir. Allah’a aittir. Hidayet Allah’tandır.

Bu yazdıklarımı çok özlü bir şekilde Üstad Said Nursi şöyle ifade etmiştir: “Şeriatta, yüzde doksan dokuz ahlâk, ibadet, âhiret ve fazilete aittir. Yüzde bir nispetinde siyasete mütealliktir; onu da ulü’l-emirlerimiz düşünsünler.”

Evet şeriat; rahmettir, nimettir.

Şeriat; gönülleri aydınlatan güneştir.

Şeriat; doğru yoldur.

Şeriat; Kur’an’dır. Şeriat; Peygamber Efendimiz’in yaşadığı dini hayattır.

Şeriattan korkan insanlarımızın korkmalarını, endişelenmelerini gerektirecek bir durum söz konusu değildir.