• Birisi: Malûm tefsirlerdir ki, Kur’ân’ın ibaresini ve kelime ve cümlelerinin manalarını beyan ve izah ve ispat ederler.

• İkinci kısım tefsir ise, Kur’ân’ın imanî olan hakikatlerini kuvvetli hüccetlerle beyan ve ispat ve izah etmektir. Bu kısmın çok ehemmiyeti var. Zâhir malûm tefsirler, bu kısmı bazen mücmel bir tarzda derc ediyorlar; fakat Risale-i Nur, doğrudan doğruya bu ikinci kısmı esas tutmuş, emsalsiz bir tarzda muannid feylesofları da susturan bir manevî tefsirdir.

Risale-i Nur sübjektif nazariye ve mütalâalardan uzak bir şekilde, her asırda milyonlarca insana rehberlik yapan mukaddes kitabımız olan Kur’ân’ın hakikatlerini rasyonel ve objektif bir şekilde izah edip, insaniyetin istifadesine arz edilen bir külliyattır.

Risale-i Nur, Kur’ân ayetlerinin nurlu bir tefsiri. Baştan başa iman ve tevhid hakikatleriyle müberhen. Her sınıf halkın anlayışına göre hazırlanmış. Müsbet ilimlerle mücehhez. Vesveseli şüphecileri ikna ediyor. En avâmdan en havassa kadar herkese hitap edip, en muannid feylesofları dahi teslime mecbur ediyor.

Risale-i Nur, nurlu bir külliyat. Yüz otuz eser; büyüklü küçüklü risaleler halinde. Asrın ihtiyaçlarına tam cevap verir. Aklı ve kalbi tatmin eder. Kur’ân-ı Kerîm’in yirminci asırdaki lâfzî değil, manevî tefsiri.

İspat ediyor akla gelen bütün istifhamları, zerreden güneşe kadar iman mertebelerini, vahdaniyet-i İlâhiyeyi, nübüvvetin hakikatini...

İspat ediyor arz ve semavatın tabakatından, melâike ve ruh bahsinden, zamanın hakikatinden, haşir ve ahiretin vukuundan, Cennet ve Cehennemin varlığından, ölümün mahiyet-i asliyesinden ebedî saadet ve şekavetin menbaına kadar. Akla gelen ve gelmeyen bütün imanî meseleleri, en kat’î delillerle aklen, mantıken, ilmen ispat ediyor. Pozitif ilimlerin müşevviki. Riyazî meselelerden daha kat’î delillerle aklı ve kalbi ikna edip, merakları izale eden bir şaheser...

Tarihçe-i Hayat, Yeni Asya Neşriyat, 

İstanbul-2023, s. 699-670

LÛ­GAT­ÇE:

avâm: halk tabakası, ilmi irfanı az olan kimseler.

derc etmek: toplamak, bir araya getirmek.

havas: okumuşlar, bilginler, âlimler.

hüccet: delil.

istifham: zihni işgal eden soru.

mahiyet-i asliye: asla ait özellik; bir şeyin aslı, gerçek yüzü, asıl özelliği.

melâike: melekler.

muannid: inatçı.

müberhen: delil ile ispatlanmış.

mücmel: öz, özet.

müşevvik: teşvik eden.

nübüvvet: nebîlik, peygamberlik.

riyazî: hesapla, matematikle ilgili, riyaziyeye ait.

şekavet: sıkıntı ve azap içinde kalmak, kötü duruma düşmek.

vahdaniyet-i İlâhiye: Allah’ın bir, tek olması.