- Hakikat nazarında, mü’mine kin ve adavet [düşmanlık] beslemek insafsızlık ve  zulümdür!

- Hakikatı kazarken ihtiyarı olmadan dalâlet başına düşüp; hakikat zannedip başına geçirenler de vardır. 

- İslâmî hakikatlerin zıttı ve mübareze  eden [karşı çıkan] küfrün mâhiyeti; inkâr, cehil ve nefiydir. [reddetmek] Sureten [görünüşte] ispat ve delil gibi görülse de mânâsı ademdir, Yokluktur] nefiydir [reddetmektir].

- Kendine muhalif olan ehl-i hakikati, ehl-i velayeti hissiyat-ı diniyeyi siyasete tabi yapmak için, tenkit, adâvet, olamaz.

- Küskünlükleri bırakmaya, hem maslahat [fayda], istirahat-i şahsiye ve umumiye iktiza ediyorlar. [gerektiriyor] 

- Masum çocuk, ihtiyar, hastaları, bir iki düşman askeri  bulunma bahanesiyle bombalarla mahvetmek: insan gruplarından; burjuvalar, dehşetli müstebit, sosyalist, Bolşeviklerin en müfritleri anarşistlerle ittifak etmek, binler, milyonlar masumların kanlarını heder edenlere tarafgir ve müsamahalı olmamak.  

- Millet uyanmış; mugalâta [aldatma] ve cerbezeyle iğfal olunsa [kandırılsa] da devam etmeyecektir. 

- Müşterinin nazarı gibi yalnız meâyibi [olumsuzlukları] görmek; doğru bir anlayış değildir. [Muhakemat, s. 163.]

- Nefsi okşayan, uhrevî meyvesini dünyada tattıran, hodbinlik [bencillik]  hissini veren zevkleri, keşifleri geri bırakıp, mahviyet ve terk-i enaniyetle fânî [geçici] zevkleri aramamak. 

- Şeytanların: az bir amel ile çok şerleri yapmalara tahribatlarına karşı hak ve hidayete çalışanlar, çok ihtiyat, şiddetle sakınma, devamlı ihtar ve çok yardıma muhtaçtırlar.

- Tarafgirâne ve garazkârâne, firavunlaşmış nefs-i emmâre hesabına hodfuruşluk, [gururlanmak] şöhretperverâne [şöhret avunması] bir tarzdaki tesadüm-ü efkârdan [fikir mücadelesi] bârika-i hakikat [gerçek hakikat] değil, belki fitne ateşleri çıkıyor.