Son zamanlarda “İmralı sâkini” üzerinden öyle bir çıkış yaptı ki, kimini şaşkına çevirdi, bazılarını hayrete düşürdü, pek çok kimsenin de ezberini bozdu.

Bu çıkışıyla öyle şeyler söyledi ki, hiç abartısız, geçmişte bazıları için “yargısız infaz,” en azından “linç sebebi” olmaya yeterdi, artardı bile. 

Esasen, konuşulan bu mesele, binlerce vatan evlâdının kanına, canına ve binlerce annenin keder ve gözyaşına mal olan bir mesele. Onun için kimse rahat konuşamıyor. Konuşanlar da yutkuna yutkuna meramını anlatmaya çalışıyor.

Ama, kimsenin korkudan ortaya dökemediği sözleri Sn. Bahçeli söyleyince, en yakınındaki tetikçiler bile bakıyorsun alkış tutmaya başlıyor. 

Bu arada kendisini eleştiren eski yol arkadaşları da var tabiî. Kezâ, çoğu hayret ve taaccüp içinde kalan şehit yakınları var. Haliyle, siyaseten o radikal çıkışa muhalefet eden fikir ve siyaset cenahından kimseler de mevcut.

«

Peki, Bahçeli’nin sayısız vatandaşı şoke eden bu çıkışı ciddi mi, samimi mi, güven verici mi? Yoksa, daha evvelki “Âkil Adamlar”ın da tepe tepe kullanıldığı mâlum “Çözüm Süreci”ne benzer yeni versiyon bir “müflis proje” midir bu? İşte, esas can alıcı nokta burasıdır. 

Bu can alıcı soruların tatminkâr cevabı için, gündemdeki Türkçü şahsın daha evvelki söz ve icraatlarına bakmak lazım. Meselâ, “28 Şubat Süreci” boyunca, içinde yer aldığı koalisyon hükümetlerinde nasıl bir fonksiyon icra etti? Gerek memur kıyımı, gerek başörtüsü zulmü, gerek “Rahşan Hanımın kapkaç affı” ve gerekse daha başka ceberrutluklar karşısında nasıl bir tavır takındığına bakarak, şimdiki çıkışının samimiyet ve ciddiyeti hakkında öyle karar vermek lâzım.

Bu zâviyeden bakınca, doğrusunu söylemek gerekirse, Sn. Bahçeli’nin söz ve tavırları hiç, ama hiç güven vermiyor. Dahası, her an dönüş yapabilir, her an için başka bir frekanstan çıkış yapabilir. Nitekim, milletin hayrına olarak şimdiye kadar başından sonuna kadar takip ettiği elle tutulur, gözle görülür bir eser göremiyor, bir başarı hikâyesi okuyamıyoruz. Gören, okuyan varsa şayet, lütfen bize bildirsin ki, onu da kayda geçirelim.

Cevabı beklenen mukadder soru: O halde ne olacak bu yeni radikal çıkışın sonu? PKK silâh bırakıp kendini feshedecek mi? Buna karşılık, Öcalan için af çıkarılacak mı? İmralı’dan alınıp Meclis’e gelmesi sağlanacak mı? Fahrî başkanı olduğu partinin başına geçip meselâ grup toplantısında çıkıp konuşacak mı?

Doğrusu, herkes gibi biz de gelişmeleri dikkatle takip ediyor ve işin neticesini merakla bekliyoruz. Tabiî, ihtiyatla ve “adem-i itimat” ile. Zira, biz bu vatanda Türkçülük yapana da, Kürtçülük yapana da güvenmiyoruz ve güvenmemekte de kendimizi haklı görüyoruz. Haklılığımızın en önemli bir sebebi şudur: Bu iki frengî cereyan, türlü aksülamellerle bu vatanın evlâdını birbirine kırdırmak noktasında sabıkalıdırlar. Üstelik, sabıka dosyaları hayli kabarık durumda. Bundan sonra nedâmet edip günahlarını hafifletmeye çalışırlar mı? Bilemiyoruz. Yine de inşallah ıslâh olurlar ve samimiyetle vatan-millet menfaatine çalışırlar diye temennide bulunmak istiyoruz.

«

Genel tabloya baktığımızda, kısaca şunu anlıyoruz: Türkiye’de siyasete yeni bir format atılıyor. Dolayısıyla, siyaset yeniden şekillendirilmeye çalışılıyor. Bu yeniden şekillendirme ameliyesinde, en etkili faktör iç kaynaklı mı, yoksa dış odaklı mı? Bu nokta fevkalâde önemlidir. Şayet, nihaî belirlemede dış odaklar etkili olacaksa, bu demektir ki, bundan hayır çıkmaz. Ama, millet menfaati için iç dinamikler belirleyici olup, dış faktörler de ona tâli derecede yardımcı olma hüviyetinde ise, netice inşallah hayırlı olur. Bizim de temennimiz, güzel ve hayırlı neticelerin vücuda gelmesi yönünde.