Sorman gerekir kendine kimden geliyorsun
Süfyâni-i Sevrî ki “min Allah” buyurursun
O’ndan geliriz hep döneriz Hakk’a nümâyan
Kim söyleye aksin bu da herkes için âyan
Mâdem ki bu vicdani ihata ede dursun
Encâmı düşün kim ki şikâr hem olunursun
Batnında haram dilde de “Bismil” çekiyorken
Mü’min görünüp kimliğin ibraz eder erken
Birçok nice eslâf yüce hizmet yapa dine
Gayretli çalış himmeti göster hele sen de
Binlerce kitap ketb ederek hizmete sunmuş
Himmetleri âlimlerin amma da uzunmuş
Azmeyleyerek yaptığı hizmet selefinden
İmkân nice var türlüce teknikler elinden
Gayretle de hem kendini azmeyle de göster
İhlâsla muhabbetle de ter dökmelisin ter
İnsan niye tâlib oluyorken kolay ister
Almakta da ısrarla der Allah bize bol ver
Zorlukları yenmek sana has bir meziyetken
Miskinliğimiz olmada mutlak biraz erken
Gayretle de insan taleb etsin iyi yapsın
En doğruyu yapmakla mükellef olan abdsın
Allah (cc) sevinir yaptığın iş sağlam olunca
Sultân-ı Selim Câmii ahlâfa kalınca
Aklın gereğin yap eserin çağları aşsın
Her türlü donanmış ki mükemmel yüce başsın
Gönlünden olan her işimiz hem budur ihlâs
Evlâtlara miras kalacak en güzel ihdâs
İnsanlar için yap yüce rahmetle anılsın
“Ben” merkezi terk et hele şânınla asıl’sın
Fânî kim olur hizmete cânın ki fedâdır
Ten mezbelesinden ki geçer hakka gedâdır
Şevkın ki dönüşmez niçin ef’âle ey insan
Öldün mü bayıldın mı ulaşmaz sana ihsan
Gövdendeki baş kollarımız süs mü verilmiş
Nimetleri ikrâmı O’nun, onca serilmiş
Meyyit mi ki olmak talebin sağ duruyorken
Tembelliği at gençliğiniz dipdiri varken
Kalkınmak için azmini birleştire millet
Hep fırtınalar kopsa çekermiymiş o zillet
Birlikte o güç var hele tevhid-i kulüb et
Ye’sin ki ölümdür uzak ol eyleme avdet
Birleşmeye yönlendiriyor dinimiz İslâm
Ayrışmak için sa’yediyor çok yazık insan
Sen yaz ki Sabâhî görevin hak için olsun
Âtîdeki muhtac kim olur gerçeği bulsun
SABÂHî
(HASAN ŞEN- TRABZON)