Geçtiğimiz hafta Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı’nın ziyaret ettiği Nesin Matematik Köyü’nün kurucusu Prof. Dr. Ali Nesin, Hürriyet’e özel açıklamalarda bulundu. 19. Milli Eğitim Şûrası’na da katılan Nesin, özetle şunları söyledi:
Türkiye’de her hükümet eğitimi beyin yıkama aracı olarak algıladı. Çok da haklılar aslında. Eğitim özünde bir beyin yıkama aracıdır, davranışları değiştirme ve şekillendirme, düşünme biçimini değiştirmektir. Böylesine muhteşem bir beyin yıkama gücünün hükümetin elinde olması büyük bir tehlikedir, demokrasilerde bunun böyle olmaması gerekir.
Bugün İslamcı ve tutucu bir parti var hükümette, yarın başkaları olur, nitekim dün başkaları vardı. En önemlisi ise eğitimin hükümetin tekelinde olmasının insan haklarıyla çelişmesidir. İnsanlar çocuklarını hükümetler beyinlerini yıkasın diye dünyaya getirmiyor. O çocuk devletin değil, o çocuk benim çocuğum. Kim ne hakla benim çocuğumun nasıl bir eğitim alacağına karışabilir ki? Mesela çocuğun dini yönden nasıl bir eğitim alacağına aileler karar vermeli. Çocuğun sahibi anne ve babadır, devlet değil. Halka, kendi bildiğin yolu empoze etmek ancak faşizme yol açabilir.
Yegâne sorun merkezi eğitim
Türkiye’de, eğitimde, sistem sorunu yok. Yegâne sorun eğitimin merkezi olması. Milyonlarca öğrenci için aynı müfredat uygulanıyor. Ancak müfredat belirlenirken öğrencilerin aynı koşullarda, aynı zekâda ve yapıda olmadığı göz ardı ediliyor. İhtiyaçlar, alışkanlıklar, ekonomik düzey aynı değil ama binalar aynı, öğretmenler aynı, anlayış aynı, müfredat aynı. Eskiden Türkiye’de az sayıda insan eğitim gördüğü için aynı müfredatın uygulanması büyük bir sorun olmuyordu. Farklı beklentileri ve becerileri olan milyonlarca kişiye aynı anlayışı sunmak ancak bir felakete yol açabilir, nitekim olan da bu.
Zor olan elinde güç varken demokrat olmaktır
Elinde güç yokken demokrat olmak kolay. Zor olan elinde güç varken demokrat olmaktır. Elinde güç var, herkes gibi sen de her şeyin en doğrusunu bildiğini sanıyorsun ama buna rağmen başkalarına özgürlük veriyorsun. Bu çok zor bir davranış biçimi ve kendiliğinden gelmez. Ancak eğitimle kazanılır. Örneğin baba güçlüdür. Gerektiğinde dövebilir bile. Çocuklarına özgürlük tanımak kolay mı? Doğruyu biliyorsun ya da öyle sanıyorsun, ama çocuğun, en değerli hazinen göz göre göre yanlış yapıyor. “Onun hayatı, yanlış yapma özgürlüğü var” diyebiliyor muyuz? Bunu diyebiliyorsak demokrasiyi özümsemişiz demektir. Aksi halde faşistin biriyiz. Hükümetin elinde güç var ve bu güçle TRT, YÖK, TÜBİTAK, TÜBA gibi birçok kurumu kendine bağladı. Eğitim zaten kendi kontrolündeydi. Marifet, güçlüyken gücü ve yetkiyi başkalarına, hatta hemfikir olmadıklarına dağıtabilmekte.
Tamamını okumak için tıklayınız