|
Her askeri tarihçi, en zor askeri manevranın stratejik geri çekilme (ricat) olduğunu söyler size... Napolyon’un Moskova önlerinden geri çekilmesiyle başlayın, İngiliz İmparatorluğu’nun Hindistan’ı terk edip 1947’de çekip gitmesine değin, her geri çekilme ardında kan ve göz yaşı bırakır..
Siyasi tarihde Lord Salisbury’nin mırıldandığı öne sürülen bir laf vardır ki askerler bunu çok iyi bilir: ‘Siyasette en sık yinelenen hata...Tükenmiş politikalara sıkı sıkıya yapışıp onları sürdürmeye çalışmaktır!’ Yani ister askeri ister siyaset alanında uyguladığınız bir manevra sonucu yenilmişseniz, onun üstüne üstüne gitmek sizi mahveder! Sovyetler Birliği’nin 1989-1991 yılları arasında, çökmesinin ardından, ABD’nin eline normal ortamda ve koşullarda düzgün bir ülke olma imkanı geçmişti.
Ama ABD bu fırsatı tepti, parasını ve gücünü kullanarak dünyayı demokratik kapitalizmin egemenliği altına almaya çalıştı!
Sonuçta ne oldu? Dibe vuran dolar, toplumsal aşınma, evrensel tepki hatta nefret...Rudyard Kipling’in deyimiyle ‘barışın vahşi savaşları’, ciddi ciddi sarsmaya başladı Amerika’yı. Ancak, şimdi, ABD’nin önünde yeni bir fırsat var kendine gelmesi için:
Irak Başbakan’ı Nuri El-Maliki, ABD güçlerinin Irak’tan çekilmesi için kesin bir tarih istiyor. Buna ‘evet’ demenin zamanı geldi. Zaten Barack Obama, Bağdat ziyareti sırasında, Başkan seçilirse ABD güçlerini 16 ay gibi bir süre içinde Irak’tan çekebileceğini söyledi...
Obama, Irak öncesi Afganistan’a giderek Bush,Cheney,McCain ve neo-conların nasıl saçmaladığını da gözler önüne serdi. Dünyaya terör ihraç eden hücrelerin barındığı Afganistan’da, NATO’yla birlikte çarpışmak varken, Irak’a saldırmanın nasıl da büyük bir hata olduğunu vurguladı.
Obama’nın Afganistan,Orta Doğu ve Avrupa gezisi, ABD seçimleri açısından da büyük önem taşıyor. Bu seçimlerde ‘tarafsız’ seçmenler çok önemli rol oynayacak. Obama’ya tam anlamıyla yönelememelerinin nedeni dünya sahnesine çıktığında ne yapacağı, duruşunun ne olacağıyla ilgili soru işaretleriydi. Bu son geziden sonra ABD’deki bütün siyasi yorumcular, tarafsızların Obama’yı destekleyeceğinden söz etmeye başladı. Obama’nın seçilmesi Türkiye için ne anlam taşır?
Şu anda Türkiye’nin, Obama’yla, gerek siyasi gerekse de iş adamları aracılığıyla ciddi bir ilişki kurduğu kanısında değilim. Sadece ABD’de kurulu Türk-Amerikan Dernekleri, Obama’ya yakın kimi Demokrat Parti’li senatörlere, gelecek Senato yenileme seçimlerinde destek veriyor... Ama Obama’yla birebir görüşülmüyor henüz. Bunun en önemli nedeni Türkiye’de çok ciddi boyutta bir neo-con/cumhuriyetci parti lobisi olması. Bunlar hala McCain’in seçimleri kazanacağını ve Bush’un politikalarının devam edeceğini söylüyor; özellikle de Ankara’da! Bu lobiciler, Hillary Clinton’unda Demokrat Parti adayı olacağına yüzde yüz gözüyle bakıyorlardı, üç beş ay öncesine değin. Ankara’nın hiç zaman yitirmeden, gayri resmi yollardan, Barack Obama ve kurmaylarıyla ciddi ilişkilere girmesi gerek. Obama da biliyor eğer 130-150 bin askeri Irak’tan çekecekse bunu Türkiye’nin yardımı olmaksızın yapamaz. Hele İran ve Suriye’yle yapacağı görüşmelerden kalıcı sonuçlar almaksa amacı, burada da Ankara’ya ihtiyacı var... Salt bu nedenler yeter Obama’nın Türk yetkililerle bir araya gelmek istemesi ve diyalog başlatması için... Ama Obama kampına mesafeli durmanın, salt McCain tayfaları ve neo-con’larla sıkı ilişkileri sürdürmenin Türkiye’ye hiçbir yararı olmaz; olamaz!
Star, 27.7.2008
|
