Her yıl, özellikle Doğu ve Güneydoğu illerinden binlerce tarım işçisi, işçi simsarları tarafından kamyonlara doldurulup tarım diyarı Çukurova’ya getiriliyor. Çukurova’nın verimli toprakları, sadece ailelerin geçim kaynağı değil, evliliğin ilk adımına giden yolu da oluşturuyor.
Evlenebilmek için başlık parasının zorunlu olduğu kırsalda, çocuklar, küçük yaşlardan itibaren okul yerine tarlalarda, Çukurova’nın sarı sıcağı altında çalışmak zorunda kalıyor. Ailelerinde başlık parası alabilecek kız kardeşleri olmayan erkek çocukların ise durumu daha da vahimleşiyor. Bu çocukların tarlada başlık parası temin etme çabası, büyüklerinin yönlendirmesiyle 7-8 yaşlarında başlıyor. Kız çocukları ise 13-14 yaşına kadar tarlalarda veya ev işlerinde çalışarak ailesine destek olurken, buluğ çağına girdikleri andan itibaren evlenmeleri karşılığı alınacak başlık parası sebebiyle ‘’gelir kapısı’’ olarak görülüyor. Kızların sağlık durumu, boyları, kiloları, ev ve tarla işlerindeki marifetleri başlık fiyatına yön veriyor. Fiyat genellikle 3-60 bin YTL aralığında değişiyor. Oğlunu evlendirebilmek için yıllardır Çukurova’ya çalışmaya geldiklerini anlatan Turfa Tokmak, bir ailedeki kız çocuk sayısının erkek kardeşlerinin evlenebilmesi için önemli olduğunu vurguladı. Bir çadırda 11 kişilik ailesiyle kalan 10 yaşındaki H.T ise, her yıl ocak ayında Şanlıurfa’dan Adana’ya tarlalarda çalışmaya geldiklerini anlattı. H.T, ‘’Evlilik çağıma 2-3 yıl kaldı. Şimdiden başlık parası için 10 bin YTL biriktirdim. Biraz daha para biriktirdikten sonra evleneceğim. Bizim oralarda 13-14 yaşlarında evlenmek adettendir’’ dedi.
|