|
Hz. Ebubekir, hiç şüphe yok ki, bir sistem adamıydı. Halifelik makamına lâyık görüldükten sonra çalıştırmak istediği ilk mekanizma Resûlullah’ın koyduğu kurallardı, gösterdiği hedeflerdi.
Hz. Ömer dahil, bütün sahabeler büyük bir telâşı yaşarken, o mescide gidiyor ve sahabelere “Ey insanlar! Muhammed’e tapan bilsin ki Muhammed ölmüştür. Allah’a tapanlar ise Allah’ın Hay ve Layemût olduğunu bilirler” diye çok net bir şekilde Resûlullah’ın öldüğünü bildirerek kendilerine gelmeleri konusunda uyarıyordu. Bu hitaptan sonradır ki, sahabeler kendilerine gelmişti.
Artık sistemin çalışma zamanıydı. Kur’ân’ın düsturları ve Resûlullah’ın uygulamaları meydanda. Özgürce davranışların ipuçları bu kurallarda. Hz. Ebubekir’in ilk uygulaması, başkalarının itirazına bakmadan, ilk sistemi çalıştırma örneği Hz. Usame ordusunu hazırlayıp sefere çıkmasını sağlamak oldu. Resûlullah, henüz genç yaşta Usame bin Zeyd’in komutasında bir orduyu Şam tarafına göndermek için hazırlamıştı. Ama bu orduyu göndermeden ahirete göç etmişti. Hz. Ebubekir için, Resûlullah’ın düşüncesi olması hasebiyle, bu bir emirdi ve bir kuraldı; sistemin bir ucu olan Hz. Usame ordusunu hazırlayıp göndermek en büyük bir görevdi. Üsame’nin henüz genç olduğunu ileri sürenler oldu, ordunun bu kritik dönemde Medine’den çıkmasını uygun olmadığını söyleyenler çıktı; bütün bu itirazları göz ardı eden Hz. Ebubekir, sistemi çalıştırdı; yani Resûlullah’ın uygulayamadığı emrini yerine getirmeye çalıştı. Bütün tekliflere karşı “Aslanların gelip beni kapacağını bilsem, yine Usame’yi bekletmem” diye kararlılığını belirtmişti.
Hz. Ebubekir sistemin kurallarını ortaya koyan Resûlullah’ın verdiği emri yerine getirmek istiyordu. Halifeliğinin ilk günlerinde sahabelerin ileri gelenlerinin muhalefetine rağmen kuralları çalıştırmak istemesi, ne olursa olsun sistemin işlemesinin her düşüncenin üstünde olduğuna inancı tamdı. O da öyle yaptı ve bütün kuşkular kendiliğinden ortadan kalktı. Resûlullah’ın emri dururken, başka yorum ve kuşkulara yer olamazdı. Sonu uçurum bile olsa, sistem çalıştırılmalıydı. Sistem sulandırılsaydı, kişisel uygulamaların baş göstermesi an meselesiydi.
Hz. Ebubekir’in bu tereddütsüz uygulaması, birçok yanlışın da önünü almış oldu. Görüldü ki, özgürlük sistemin uygulanmasındadır. İslâm kurallar bütünüdür. Hz. Ebubekir’in bütün düşüncesi bu kurallara harfiyyen uyulmasının sağlanmasıydı. İtirazları ulaştırmak üzere yanına giden Hz. Ömer’e şunları söyledi Hz. Ebubekir: “Köpekler, kurtlar üzerime saldıracak olsalar onu (Usame’yi) yerine gönderirim. Resûl-i Ekrem’in emri budur. Tek başıma kalacak olsam da onu gönderirim.”
Bu davranışı, sistemi çalıştırma kararlığından başka bir şey değildi; tam bir ihlâs, dâvâya bağlılık ve özgürlük örneğiydi.
| 
