|
İki partinin uzlaşması ve CHP'nin şiddetli muhalefeti yapılan değişiklikten sevinmemizi gerektirir; ancak, işte görüyorsunuz, yüzümüzde güller açtığı yok. Kendi hesabıma, beklendiği kadar sevinçli olmayışımın sebebi, CHP gibi 'rejimin elden gitmesi' tedirginliği değil; tersine, rejimi tehdit eden anlamsız yasaktı, yasağın kalkması anayasada yer alan temel ilkelerin nihayet herkes için kullanılabilir hale girmesi demek...
Partilerin ve uzlaşmayı sağlayan siyasilerin samimiyetinden kuşku duymamakla birlikte, yapılanla ilgili huzursuzluğumun altında sorunu çözeyim derken daha büyük sorunlara yol açılabileceği endişem yatıyor.
Türkiye'de kadınların kıyafetiyle ilgili yasaklayıcı hiçbir yasal metin bulunmuyor. İki partinin mutabakatıyla üzerinde anlaşılan metin, evet üniversitede başörtüsünü yasak olmaktan çıkarıyor, ancak başka yerlerde yasak uygulanabileceğini de ilk kez kayda geçiriyor. Bu Bülent Ulusu'nun başbakanlığı döneminde çıkartılan ve bütün tartışmaları başlatan 'kılık kıyafet yönetmeliği'nin yasalarla korunur hale gelmesi demek.
Bu bir.
İkincisi ve daha önemlisi şu: Yasağı kaldırmak için bulunan formül yalnızca anayasa değişikliğinden ibaret olsaydı, Meclis'in iradesi cumhurbaşkanının da onayıyla son sözü teşkil edebilirdi. Ancak YÖK Yasası'nda değişiklik yapıldığında, bu, CHP'ye konuyu Anayasa Mahkemesi'ne götürme fırsatı vermek demek. Konunun bu denli dallanıp budaklanmasının doğru bir davranış tarzı olduğundan o kadar emin değilim.
Konunun bir de anayasa tekniğiyle ilgili bir yönü var.
Anayasalar genel metinlerdir ve herkes kendini o metnin içinde bulur. Zenciler ve beyazlar için, erkekler ve kadınlar için ayrı ayrı anayasa maddesi düzenlenmesi beklenmez. Kadınlara hak tanıyorsa anayasa, bunu bütün kadınlar için yapar. Oysa iki partinin başörtüsü yasağını kaldırmak için buldukları formülde, 'bazı kadınlar' için bir düzenleme anayasaya geçirilmiş oluyor.
Yasak kaldırılırken üniversitelerde uygulanan başörtüsü yasağına karşı olduğu bilinenlerden bazılarını "Acaba bizim haklarımız tehlikeye mi girer?" diye düşündüren de işin bu tarafı. İki partinin de kimseye yasak getirme niyetleri olduğunu sanmıyorum, var olan bir yasağın sona ermesini istiyor onlar; ancak yine de bazıları bu yeni gelişmeden kendilerine yasak getiriliyormuş gibi tedirginler...
Yeni Şafak, 30.1.2008
| 
