|
YÖK Başkanı Prof. Dr. Yusuf Ziya Özcan’ın göreve geldikten sonra söylediği “yasakları kaldıralım” sözlerinin daha çok türban konusuyla ilgili olduğuna ilişkin yorumları, yurda döndükten sonra gazetelerden okudum.
Kendisi de imam hatiplilerin katsayı sorununun ve türban meselesinin “özgürlüklerin genişletilmesiyle çözülebileceğini” düşündüğüne göre bu yorumlarda haklılık payı da olabilir.
Aslına bakarsanız bugün Türkiye’de üniversite eğitimini bir tür “yüksek lise eğitimine” dönüştüren şey, YÖK’ün yasakçı ve baskıcı tutumundan başka bir şey de değildir.
Bu nedenle Başkan’ın “yasakları kaldıralım” sözlerine katılmamam mümkün değil.
Bir tek şartla: Üniversitelerin eğitim programlarını oluştururken özgür davranabilmeleri, üniversite hocalarının akademik çalışmalarını yaparken “ceza tehdidi” hissetmemeleri, bilimsel çalışmaların şu ya da bu ideolojik baskı altında kalmadan yapılabilmesi gibi hususlar kastediliyorsa!
Bugün Türkiye’deki üniversite eğitiminden memnun olduğunu söyleyebilecek kaç kişi var?
Eğer Türkiye’de gerçekten iyi bir üniversite eğitimi verilebiliyor olsa, bu kadar insan çocuğunu yurtdışına gönderebilmenin fırsat ve olanaklarını yaratmak için didinir mi?
Üniversite hocaları özlük haklarından memnunlar mı? Yeni açılan üniversitelerde yeteri kadar hoca var mı? Kütüphaneler, üniversite eğitiminin gerektirdiği zenginlikte mi? Üniversite öğrencilerinin bilgisini ölçen sınavlar gerçekten bilgiyi mi ölçüyor, ezber yeteneklerinin düzeyini mi?
Üniversite hocalarının bilimsel yeterlilikleri ne düzeyde? İyi bir üniversitede lisans düzeyinde seminer ödevi olamayacak çalışmalar, “doktora” ve “doçentlik tezi” olarak kabul ediliyor mu?
Bütün bunlar 12 Eylül yadigârı YÖK’ün üniversitelerimizi soktuğu dar giysinin sonuçlarıdır.
Başkan, aslında şöyle demeliydi: “Benim hedefim bugünkü YÖK’ü yok etmektir!”
Hürriyet, 14 Aralık 2007
| 
