|
Türk Tarih Kurumu Başkanı Prof. Dr. Yusuf Halaçoğlu’nun söylediklerini duyunca köklerim aklıma geldi.
Düşündüm:
Ben neyim?
Halaçoğlu, bir konferansta Kürtlerin aslen Kürt değil Türkmen olduklarını, Alevi Kürtlerin ise aslen Ermeni olduklarını belirtmiş, ayrıca bu topraklarda ‘27 farklı etnik köken’den söz edilmesinin de yanlışlığını vurgulamış.
Sonra da eklemiş:
“Kim olduğunuzu bileceksiniz!”
Meraklandım.
Ben kimim?
Türk mü?
Gürcü mü?
Çerkez-Gabardey mi?
Makedon mu?
Bu sorular aklıma takıldı.
Çünkü benim köklerimin İmparatorluk coğrafyasında dört bir yana dağıldığını biliyorum.
Anneannem, Müslüman Gürcü idi.
Kafkasya’dan önce Kıbrıs’a, oradan İstanbul’a göç etmişti aile.
Dedem, Çerkez-Gabardey’di.
Kuban Nehri kıyısındaki Krasnodar’dan subay çıkmak üzere 19. yüzyılın ikinci yarısında İstanbul’a Kuleli’ye gönderilmişti çocuk yaşta.
Büyükbabam, Midilli doğumluydu.
Türk olduğu varsayılırdı. O da subay çıkmak üzere 19. yüzyılın sonlarına doğru ailesi tarafından İstanbul’a gönderilmişti.
Babaannem, Rumeli’ndendi.
Yunan Makedonyası’nda, Serez’de doğmuştu.
Makedon da olabilirdi.
Peki, ben neyim?
Halaçoğlu’na sorsam nasıl bir fetva verirdi, bilemiyorum.
Ama ben Türk’üm.
Öyle büyütüldüm.
Öyle yetiştirildim.
Öyle eğitim aldım.
Kendimi Türk hissediyorum.
Fakat Tarih Kurumu Başkanı Prof. Dr. Halaçoğlu, kendini Kürt hissedenlere Türkmen diyor; Kürt Alevilerine de Ermeni deyip çıkıyor işin içinden.
Akıl alır gibi değil.
Irkçılık!
Kendini yüceltirken ‘öteki’ni yok sayan milliyetçi ve fanatik kafa...
Bir zamanlar bu ülkede resmi ideoloji, “Kürt yok, Türk var!” derdi.
Bu aşıldı artık.
Ama Halaçoğlu anlaşılan daha hâlâ geçmişte yaşıyor. Tarihi ve toplumu daha hâlâ eski ırkçı klişelerle okumaya, anlamaya çalışıyor.
Bu öylesine bir kafa ki, tarihten ancak düşmanlık çıkarabilir; tarihin sayfalarından ancak husumet yaratabilir.
Yazık!
Tehlikeli bir kafa bu.
Kendini Kürt hisseden Kürttür. Kendisine Alevi diyen Alevidir. Kendini Ermeni hisseden Ermenidir.
Yani, nasılsa odur!
İnsanların kökleriyle oynanmaz.
İnsanların kimlikleriyle bağını koparmaya kalkışmak kadar ahmakça bir uğraş olamaz.
Her insanın dili, dini, inancı kutsaldır.
Karışılmaz.
Irkçı, milliyetçi fanatizmin tutsağı olan kafaları bu toplumda etkisiz kılmak zorundayız.
Bunun yolu, çağdaş eğitiminden geçiyor.
Bunun yolu, demokrasi kültürünün benimsenmesinden geçiyor.
Bunun yolu, demokratik hukuk devletinin yerleşmesinden geçiyor.
Bunun yolu, refahtan geçiyor.
Bunun yolu, geçmişin esiri olmaktan kurtulmayı gerektiriyor.
Yoksa Hrant Dink suikastları, Rahip Santoro cinayetleri, Malatya katliamları bitmez.
Yoksa 301 davaları bitmez!
İnsanların kökleriyle, kimlikleriyle, dinleriyle, dilleriyle uğraşmayı bırakın. Kendinizi güzellerken, başkalarını sakın batırmaya kalkışmayın.
Bırakın herkes kendi gibi olsun.
Başka türlü barış olmaz.
Milliyet, 24 Ağustos 2007
| 
