|
CHP, kriz politikasına devam ediyor. Şimdi Cumhurbaşkanlığı seçimleri üzerinden bir kriz devşirilmeye çalışılıyor.
(...) Peki neden böyle? CHP neden kriz politikasında ısrar ediyor?
CHP, asker-sivil bürokrasi ve onunla eklemlenmiş zümrelerin partisi olduğu için normal bir rejimde, bürokrasinin gücünün azalacağını bildiğinden daimi bir kriz halini ontolojik olarak istemektedir. Bu daimi kriz hali, bürokrasinin sistem içindeki ağırlığını arttırması ve rejimin beka korkusunu uyandırması beklenmektedir. Böylece seçimlerde çoğunluğu elde edemeyeceği kesin olan CHP, bürokrasinin rejim içindeki hiyerarşide konumunu yükselterek, muktedir olma pozisyonuna yükselmeyi amaçlamaktadır. CHP’nin kuruluşundan hemen sonra, program yerine beyan ettiği Dokuz Umde’den birinin memurların korunmasına dair olması bu bakımdan fevkalade dikkat çekicidir.
CHP’nin kriz politikasındaki ısrarının ikinci temel sebebi, CHP Genel Başkanı olan Deniz Baykal’ın siyaset yapma ve başarılı olma yolunun kriz ve gerginlik politikasına dayanmasıdır. Hatırlanacak olursa, Baykal 1980 öncesi CHP’sinde, sonra SHP’de hizip başı olarak devamlı muhalefet etmiştir. Baykal, çıkardığı krizlerle Kurultaylarda mağlup olsa da, rakiplerini yıldırma politikası izlemiş, sonuçta da başarılı olmuştur. Baykal, CHP Genel Başkanı olduktan sonra da, bu kriz anlayışını ülke siyasetine taşıyarak, rakip partileri ve seçmenleri yıldırarak iktidarı teslim almak istemektedir. CHP’nin kriz politikasının ardındaki üçüncü temel sebep ise, parti içi muhalifleri ve parti dışında yeni bir sol parti yaratmaya çalışanları, dış tehditle korkutarak CHP şemsiyesi altında toplanmaya mecbur etmektir. CHP bu amaçla laiklik ekseninde bir kutuplaşmayı özellikle arzu etmektedir. Çünkü, parti içi ve dışındaki sol çevrelerde, laiklik her şeyin önünde gelmektedir. CHP ve Baykal da, bu hassasiyeti çok iyi kullanmaktadır.
CHP’nin bu kriz politikası, bir süredir toplumdaki desteğini kaybetmektedir. Önceleri devletçilik ve krizlerle büyümeyi isteyen büyük burjuvazi, AB şemsiyesi etrafında liberalizme daha yakın bir çizgiye gelmiştir. İktisadi ve siyasi liberalizm ise, olağanüstü hallerden ve krizlerden hoşlanmayan karakteriyle bürokratik çevreleri zayıflatmayı amaçlar. Bu yüzden de CHP’nin 1970’lerden itibaren giderek artan ölçüde toplumsal tabanını oluşturan koalisyonunun dağıldığını görüyoruz. CHP artık değişim ve reform isteyen devlet içindeki bürokrasiden de uzaklaşmakta, değişim ve reform istemeyen bürokrasiye hapsolmaktadır. Bu itibarla CHP’nin ve Baykal’ın kriz politikası artık son demlerini yaşamaktadır.
Bugün, 27 Nisan 2007
|
