|
Gün geçmiyor ki, bir yerlerden Hrant Dink suikastıyla ilgili yeni bir haber gözümüze takılmasın, kulağımıza erişmesin... Fotoğraflar, videolar eşliğinde geliyor haberler, yeni tanıklar sahneye çıkıyor, hiç duyulmamış isimler ortaya atılıyor... Devletin kurumları arasında sürtüşmeler yaşanırken toplum her yeni gelişmeyle bir daha sarsılıyor; daha önce hiç okumadığımız türden “Bu ülkede artık yaşanmaz” sonucunu kapımıza dayayan yorumlarla karşılaşıyoruz... Bir yerlerimiz acıyor, yaralandığımızı hissediyoruz...
Nobel ödüllü Orhan Pamuk’un ülkemizi terk etmesi de yaramızın üzerine tuz-biber ekiyor...
Ne oluyoruz?
İlk akla gelen sebep, bir çok yorumcunun da yeğlediği gerekçe: Sistem çöküyor, görüp işittiklerimiz o çöküşün sesleri... Devletle birlikte bizlerin de güvenliğinden sorumlu kurumların birbirine düşmesi çöküşün hem sebebi, hem de habercisi... Kâtille yanyana görünmek için yarışan güvenlik görevlileri, görüntüye bayrak ekleme titizliği, Atatürk’ün vecizesinden kâtilli poster oluşturma gayreti... Bunlar, sistemin çökmekte olduğunun işaretleri...
Mâkul gibi görünen bir gerekçe bu, ama yine de sormadan edemiyoruz: Acaba?
Bir başka sebep, herbirimizin yıllardır taşıdığımız bir umutla ilintili: Sonunda devlet bağırsaklarını temizlemeye karar verdi; pislikler ortalığa bu yüzden saçılıyor... Her kurumda pisliğe bulaşmış olanlar kadar durumdan rahatsızlık duyan temizler de var; bu iki grubun çekişmesi manşetlere ve ekranlara yansıyor...
Gönlümüze hoş geliyor gelmesine bu ‘temizleme’ ameliyesi, ancak yine de önceki hayal kırıklıkları aynı soruyu sorduruyor: Acaba?
Burası Türkiye ve iyiler ile kötülerin mücadelesi başka ülkelerden farklı cereyan eder burada. Halk, her seferinde, pisliklere bulaşmadığına inandığı siyasîlere -temiz kalmalarını bekleyerek- yol verir, iktidara taşır. ANAP böyle gelmişti iktidara, DYP ve SHP’nin ANAP’ı geriletmesi de benzer vaatlerle gerçekleşmişti. Tansu Çiller ‘temiz eller’ kampanyası açmamış mıydı? MHP ‘yoksulluk ve yolsuzlukla mücadele’ sözü vermişti topluma. Ak Parti ise yepyeni kadrosuyla her türlü yanlışlığa “Yeter” diyerek topladı oyları.
Böyle olduğu halde, her siyasî kadronun diğerine devrettiği en büyük miras, toplumun müthiş rahatsız olduğu ve temizlenmesini istediği burun direklerini kıracak çaptaki pisliklerdir.
Tersine bir keskin kararlılık gösterisiyle karşılaşıp somut adımlar atıldığına inanana kadar, Ak Parti’nin öncekilerden bütünüyle farklı davranacağı üzerine iddiaya girmekten şahsen korkarım. Bu yüzden de, manşetlere tırmanıp ekranları işgal eden haber bombardımanını kuşkuyla karşılamama müsaade ediniz. Haberin bolluğu her zaman doğru sonuca ulaşmayı sağlamaz çünkü; bol haber, çoğunlukla kafa karışıklığına yol açar, o da esas hedeften sapmayla sonuçlanır çoğu kez.
Hepimizi galeyana getiren bayraklı poster, kâtille kolkola fotoğraflar, cezaevinde kahramanca karşılanma, hatta cinayeti azmettirenin kâtilin hemen ensesinde suikastı izlediği haberleri, esasa yönelik herhangi bir açıklama getiriyor, bilinmeyenlere ışık tutuyor mu? Yeni Şafak’ın belgesiyle birlikte sunduğu, suikastın aylar öncesinden planlandığı, planın muhbir tarafından Emniyet’e bildirildiği halde tedbir alınmadığı haberine fazla kulak asan yok; ancak bayraklı fotoğraflar her tarafta, kolkola videosu döne döne gösteriliyor...
Şu aşamada size tavsiyem tek: Kirliliğin sistemden tasfiye edilmesini istiyorsanız, gözlerinizi ve kulaklarınızı haber kirliliğine kapatın...
Yeni Şafak, 4.2.2007
| 
