|
Allah'a açılan eller huzur ister, sevgi, başarı, mutluluk ister ama bunu fiili nasıl yapacağını bilmez. Kendisine yap denileni yapar, başkalarının kendisi için çizdiği yolda yürür de arayışı bitmez. Önünü göremez, yalnız gününü bitirmek için çalışır, yorgunluğu beden yorgunluğu sanırda yatmakla atacağını sanır. Ruhunun açlığını görmez de bedeni doyurmakla doyacağını sanır. Böyle geçer gider de hayat, ucundan yakalamaya yetişemez insan. Boşluğun farkındadır ama başarıya giden yolu bilmez.
Kişiliğiniz, sizi ayakta tutan, size güç veren en değerli varlığınız; olumlu düşünceyle onu besleyin, koruyun. Olumlu düşünmek size pozitif hayat enerjisi verir. Bir işe girerken bu günleri atlayıp sadece sonunda ya olmazsayı düşünürseniz oluşum için çalışma azmini bulamazsınız. İşi siz noksansız yapın ve sonucu Allah’a bırakın. Mücadele ruhunuzla, azminizle güçlü kişiliğinizi ortaya çıkararak giriştiğiniz işleri en iyi şekilde yapın. Mücadele ruhu; olmaz, başaramazsın gibi sözleri dinlemez, engelleri, olması ve aşılması gereken şeyler olarak görür ve başladığı işi bitirmeden, bir eser ortaya koymadan bırakmaz. Yaratıcılığınızı da ilave ederseniz, bırakın başarı size gelsin!.
İnsanlar hep başkalarının sahip olduğu şeyleri istiyor ve elindeki ona yetmiyor. Parası olan gençlik istiyor, gençliği olan kıymetini bilmiyor, sağlıklı olan hastalanmadan şükretmiyor. Öyleyse neye sahip olursak olalım yinede bize yetmeyecek, peki mutluluk nerde? Mutluluk, görüş ve değerlerimizde! Neyi nasıl gördüğümüz ve hissettiğimizde saklı! Olaylara yaklaşımımız mutluluğun da, başarının da anahtarı. Olumlu bir yaklaşım, kişinin daha iyi bir yarın için garanti belgesidir. Yapamam, başaramam diye başladığınız bir işten hayır gelmeyeceğini sizde bilirsiniz. Çocuklarımızı da böyle yetiştiriyoruz; dur sen bırak, taşiyamazsın, yiyemezsin, yapamazsın.Bu çocuğun büyüyünce hayata yaklaşımı nasıl olacak? Tabii ki kendine güvensiz ve olumsuz yaklaşım her şeydir; bu ispatlanmıştır!
Görebilene mutluluk her an her yerde, yaşadığımız gezegende, başarıya giden yolda, soluduğumuz havada, içtiğimiz suda, kalbimizde ki aşk da…
Kıyamet günü Sur’a üfürülünce,
Dünya hayatı hepten bitince,
Hesap vermekle mükellefiz,
Ağzımızdan çıkan her faydasız söze. Goethe, (Alman şair), yaşadığı Hıristiyanlık dünyasında bile okuyarak İslâm’a ulaşmış, ilimle kapıları açmış ve mutluluğu, başarıyı yakalamış. Biz İslâm’ın kucağında doğup onu bulamazken, Şair Kur’ân'ı incelemiş faydalanmış ve şahane eserler vermiştir. Bu dünyada bizi büyük bir devlet olmaktan alıkoyan ne? Ne olduğunu ben söyleyeyim; üstümüze düşeni yapmamak, faydalı olmak için yaşamak prensibine sahip olmamak, vurdum duymazlıktan kurtulup, silkinmek zorundayız. Doğan her evladımıza faydalı olmayı, çalışmayı ve dünyaya bir eser bırakmayı azmettirmeliyiz. Almamız gereken ders ve güç tarihimizde yatıyor, koca bir ülke, verimli topraklar bizim, fazlasıyla insana da sahibiz, sahip olmadıklarımıza bakacağımıza elimizdekileri değerlendirsek ve her insan üstüne düşeni yapsa, olacakları hayal bile edemeyiz.
|
