Her şeyi kapladı bu sis İstanbul artık görünmez oldu Kuşların sadece sesleri duyulur Kendileri, sanki gitti de uzağa kondu Sırlarla dolu bu sis Her şeyi saklıyor bu sis Kendisi gelipte açığa kondu
Bir hayal şehir sanki şimdi İstanbul
Puslanmış her şey
Gözlerde bir perde; beyaz
Her şey şimdiden bembeyaz oldu
Elini görecek kadar
Ötesin sorarsan gaybûbet oldu
Seslerle örülü bir dünya
Görsellik kaybolup ırağa kondu
Temâşâ âlemi
Sanki geldi de hayâle kondu
Kanatlarıyla ediyor şimdi pervâz
Şimdiden âlem bir başka oldu
Nefisler ise ezvâka meftûn
Huzûzât gelipte sislere doldu
Aslında her şeyin aslı güzel
Sislerin kendisi şimdiden mâşûka oldu
Lâmbalar, farlar sislere yenik
Araçlar ağır, dikkatler dikik
Trafik şimdiden bambaşka oldu
Köprü-yü boğaz artık denizsiz
Martılar önünü göremez oldu
Vapurlar düdüklü
Seferler eksik
Kule-i kız
Serâpâ nur
Geldi de bir masal
Sanki üstüne kondu
Yavaş yavaş çekilir herhalde bu sis
Görünür İstanbul perdesiz, sessiz...
|