İncelemek için tıklayınız: https://www.yeniasyakitap.com/mumine-gunes/kalbe-degen-yazilar-9222

HABER: EMİNE SULTAN ÇAKIR

Mü’mine Güneş, tam bir tefekkür insanı. “Nereye gidiyorduk biz, o liseyi bitirdiğim yıllarda? Ne kadar şuursuz ve bomboş yetişmiştik. Acaba hidayet erişmeseydi şimdi hangi bahtsızlıkları yaşıyor olacaktık?” sözleriyle ifade ettiği ilk gençlik yıllarında dahi dünyası tefekkürle dolu olmuş. Bilhassa lise yıllarında, mutlaka bir sır yakalayacağım diye her gün uğradığı Eyüp Sultan mezarlığı bu tefekkürlerin yapıldığı ana mekân. “O zaman mezarlar bakımsızdı. Birçok kemik dışarıdaydı. Ölüm ve hayat hakkındaki sır sanki o kemiklerin üzerinde yazılıymış gibi uzun uzun onlara bakar dururdum. Ne bir hareket ne bir ses… Ben de öleceğim. Kaybolup gitmek istemiyorum; kalbimde mevcut güzel duyguların hep bende kalmasını, yok olup zayi olmamasını istiyorum.” Bu sözlerde ifadesini bulan ölümün dehşetli hakikati, çiçek ve tohumları tefekkürle birlikte yavaş yavaş yüzündeki çirkin peçeyi kaldırmış onun dünyasında; “Sonra ölümü hatırlatan kemiklerden ziyade, onları üzerinde açılmış ve daimî bir hayatı hatırlatan çiçeklere nazar etmeye başladım. Onların bire yüz ya da bin bereketle tohum tutuşları nazarıma ilişti. Evet, sonbaharda yok olup gidiyordu, ama eline tutuşturulmuş tohumlardaki mektuplar öyle demiyordu. Onlarda yeni mevsimde yeniden hayata gelişin müjdesi vardı.” 

Böylece hidayet yolculuğunda ilk adımlarını atmış olan Mü’mine Hanımın hayatında tohumlar ve ağaçlar hep özel bir yer tutmuş. “Benim tefekkür dünyam dönüp dolaşıp yine ‘tohum’a takılıp kalıyor. Kâinatı dolaşıp gelsem yine tohum dikiliyor önüme” sözleriyle ifade ettiği gibi…

Risale-i Nur eserleriyle tanışma

Daha sonraki gençlik yıllarında Beyoğlu’nda çalıştığı işyerinde, ismi üzerinden cereyan eden bir konuşmadan sonra ettiği “Rabbim! İçinde imanın hakikatleri açıklanan bir yere götür beni… Ne olur bana öyle bir eser buldur ki bu şekilde konuşanlara hiç sarsılmadan cevap verebileyim!” duası bereketiyle Risale-i Nur eserleriyle tanışmış. O yıllarda önce haftalık İttihad gazetesi, sonrasında Yeni Asya ve 1988’den itibaren Bizim Aile, Mü’mine Hanımın yazılarının yayınlandığı mecralar olmuş. “Kalbe Değen Yazılar” işte Mü’mine Hanımın Bizim Aile’de yayınlanmış olan bu yazılarından meydana geliyor. 

Bu kitabı okuyacak olanlar Mü’mine Hanımın kendi hayatından farklı kesitler ve hatıra yazılarını; onun ormanlarda, dere kıyıları, kendi evi ve mutfağında ettiği derin tefekkürlerini; hikâye sureti giydirerek anlattığı hakikatleri ve şiirlerini bulacak. 

Ölüm üzerine tefekkür 

Mü’mine Güneş’in yazılarında kadın önemli bir yer tutar. Gerek kendi hatıralarında, gerek kurguladığı hikâye ve denemelerde onu muhatap alarak konuşur. Onun dünyasında kadın annedir, şefkattir, evini çekip çeviren, küçük dünyasını dilerse kendisine Cennet yahut Cehennem yapabilen kişidir. Ve ölüm, onun düşünce hayatında ayrı bir yer tutar. Mümine Hanım ölüm mefkûresi üzerine düşünmekle kendinin farkına varmıştır. Bu yüzden onun ölüm üzerine tefekkürlerini okumak ve böylece hakikaten vefat etmiş birinden ölüm üzerine dersler almak hayli ilginç bir tecrübe olmayı vadediyor. 

Onu 1980’lerden beri tanıyan ve takip edenler gibi yeni tanıyacak olanların da severek okuyacağını ümit ediyoruz. Keyifli okumalar ve tefekkürler!

Mümine Güneş’in duâsı

(Bizim Aile, Mayıs 2022 sayısından)