120.
Hayat vahdet ve ittihadın neticesidir. İmtizaçkârâne ittihat gittiği vakit,
manevî hayat da gider.
...........................................................................................................................................................................
208
121.
Üstadımın duası gibi çok büyük kuvvetlerle hâsıl olduğuna, ben değil, bu hâle şahit
karyemizin ekserîsi iman edip tasdik ediyorlar.
...............................................................................................................
211
122.
İki haftadır bu kıymettar risaleyi okuyor ve elimizden bırakamıyoruz.
.......................................................
213
123.
Bu kudsî hizmete iştirak eden zevatı bilmek bana en büyük müjde oluyor.
..........................................
214
124.
Asım Bey’in ; Telvihat-ı Tis’a münasebetiyle yazmış.
................................................................................................
217
125.
Kur’ân-ı Hakîm’in envarını ne kadar okursam okuyayım, def-i cû edemiyorum.
...........................
218
126.
Aldığımız manevî feyzi, benim gibi yoksul bir talebenizin kalp ve kaleminin
haddi değildir ki, tarif etsin.
................................................................................................................................................................
219
127.
Aziz Üstadım! Şu hicrana ve firaka, muvakkat olduğu için tahammül ediyorum.
Ayrılığımız her ne kadar muvakkat olsa, yine beni müteessir ediyor.
........................................................
220
128.
Bu mektubun mühim bir hususiyeti var. O da, tarik-ı velâyet serlevhasını taşıyan
ve çok ehemmiyetli bir mevzuu ihtiva etmesidir.
...........................................................................................................
222
129.
Üstadı, yıldırım gibi seri hatvelerle ilerlerken, hiç olmazsa karınca yürüyüşü takip
edeyim, irtibat kesilmesin.
...................................................................................................................................................................
225
130.
Bu risale kat’î bir varlıkla ümmete necat kapılarını açıyor.
...................................................................................
228
131.
Bu zamanda dalâlet ve gaflete karşı pek çok manevî kuvvete muhtacız.
................................................
229
132.
Kuleönlü Sarıbıçak Mustafa Hulûsî’nin, on fıkra yerine geçecek tek birinci fıkrasıdır.
..............
233
133.
Nadire-i cihan, hadim-i Kur’ân Said Nursî (
RA
) hakkında hissiyatımdan binden
birini beyan ediyorum.
............................................................................................................................................................................
244
134.
Her işaretin nihayetinde o işaretteki hakaik, birkaç ensep ve âlâ kelime ile ifade
edilmiştir ki, bundan daha kuvvetli beyan olamaz.
.......................................................................................................
247
135.
Bu kıymettar risale, kendi kendini lâyık olduğu bir tarzda beyan ediyor.
...............................................
254
136.
Dereli Hafız Ahmet Efendi’nin çok manidar rüyalı bir fıkrasıdır.
....................................................................
255
137.
Fihristelerin telifi çok musîb ve hayırlı, hem hadsiz hakikatlere anahtar olmuştur.
.......................
257
138.
Bulunduğumuz asrın yaralarından, manevî doktora muhtaç bir gencin fıkrasıdır.
..........................
258
139.
Ey kardeşlerim, istifade edelim, bu risalelerden istifade etmeyenler ne kadar
akılsızdırlar.
........................................................................................................................................................................................................
262
140.
Üstadımızın hakkımızda ne kadar şefkatli olduğunu anladık. O teessüratımız
sürura kalboldu.
.............................................................................................................................................................................................
264
141.
Bütün söz ve mektubatın birer mürşid-i kâmil vazifesini gördüklerine dair hatıra
gelen mektuptur.
..........................................................................................................................................................................................
266
142.
Şamlı Hafız Tevfik’in Risale-i Nur’un hakkaniyetine dair yazdığı istihracî bir fıkrasıdır.
...........
267
143.
Risale-i Nur’un Isparta’ya ne derece rahmet olduğuna delâlet eden bir
tevafuk-i acibe.
................................................................................................................................................................................................
273
144.
Isparta’daki kardeşlerimizin fıkrasındaki davayı ispat eden kuvvetli iki delili gösteriyor.
...........
276
145.
Feyyaz-ı Mutlak’ın kelâmı olan Kur’ân-ı Mu’cizülbeyan’a hadim ol ki,
o elmas kılıcı elinde tutasın.
...............................................................................................................................................................
278
BARLA LÂHİKASI | 9 |
İ
ÇİNDEKİLER
