87.
Ne zaman nurlardan bir risale görsem, bu gibi veyahut daha ziyade bir
zevk-i hakikî ve sürur-i namütenahi görüyorum.
............................................................................................................
142
88.
Biz ölmüştük, lehülhamd bize hayat bahşedildi. Gücenmeye, hiçbir vakit
hakkımız yok. Vazifemiz olan duaya devam ve teşekkür borçluyuz.
...........................................................
144
89.
Hatem-i İ’caz, hizmet-i Kur’ân’daki kıymettar kardeşlerimi tanıttırdı.
........................................................
146
90.
Binbaşı Asım Bey’in Risaletü’n-Nur
Sözler
’i hakkında temsil ettiği bir fıkradır.
...............................
150
91.
Mübarek sözlerinizde öyle kudsî feyizler var ki, talebenizin elinden tutuyor.
.......................................
151
92.
Bu dünya mü’mine zindandır derler. İşte neşrine, izharına, beyanına vasıta
olduğunuz Nurlar, bize bu karanlık dünyamızı aydınlattı.
.......................................................................................
153
93.
Nur deryasının nuranî talebeleri de, nerede olursa olsun hepsi bir gayede.
.........................................
156
94.
Son neşrettiğiniz Söz, fakirde çok derin ve tesir ve intibalar bıraktı.
..........................................................
157
95.
Üstadımın hadim olduğu çığırı takip ile hizmet etmek emelinde isem de,
yalnız ettiğim hizmet kâfi değildir.
................................................................................................................................................
158
96.
Kardeşlerimin, Risaletü’n-Nur ve Mektubatü’n-Nura gösterdikleri âteşîn
muhabbetle, kalbî iştiyaklarını gösteren kalemleri beni de heyecana düşürmüştü.
........................
159
97.
Şimdiye kadar böyle hakikatler hiç bir eserde görülmemiş ve işitilmemiştir.
.......................................
164
98.
Yirmi Dokuzuncu Mektubun Sekizinci Remzini din kardeşlerimle birlikte okuduk.
.......................
166
99.
Neşir buyurulan işbu risaledeki tevafukat, şimdiye kadar emsali namesbuk
bir sırrına koymuş.
......................................................................................................................................................................................
167
100.
Bu Nur Risalelerinin her birisi birbirinden nurlu. Hele İ’caz-ı Kur’ân nurun âlâ nur.
..................
168
101.
Ahmed Galib’in
Sözler
hakkında bir fıkrasıdır.
................................................................................................................
170
102.
Ahmed Galib’in
Sözler
hakkında Arabî fıkrasıdır.
.........................................................................................................
174
103.
Coşan deryanın ka’rından sahil-i beyana paha takdir edilemeyen cevahir geliyordu.
................
175
104.
Kur’ân-ı Mu’cizülbeyan’ın müfessir ve mümessili olan Nur deryası.
............................................................
176
105.
Ondan daha güzel ve ondan daha parlak ve onlardan daha nurlu hiçbir şey olamaz.
...............
177
106.
Risalenin dinsizleri iskâta kâfi geleceğine hepimiz kanaat ve iman getirdik.
.......................................
178
107.
Ümmet-i Muhammed’in kulûb-i mecruhalarını Kur’ân-ı Mu’cizülbeyan’ın
âb-ı hayatıyla ihya buyuruyorsunuz.
............................................................................................................................................
178
108.
O sözlerin kıymetini tariften âcizim. Ne kadar yazsam, o eserlerin
kıymetinden binde bir nebzesini gösteremez.
....................................................................................................................
179
109.
Nisan yağmuruna şiddetli bir alâka ile ihtiyaç gösteren balıklar gibi,
benim de bu risaleye ihtiyacım şiddetli idi.
...........................................................................................................................
180
Yirmi Yedinci Mektubun Üçüncü Kısmı ve Üçüncü Zeylin Nihayeti
...............................................
183
110.
Bütün dünya Kur’ân’ın beyan ve esrarından manen sizi dinliyor, inşaallah
her vakit dinleyecek.
.................................................................................................................................................................................
183
111.
Yirmi Dokuzuncu Mektubun Yedinci Kısmıdır. Bunu yedi işaretle beyan eder.
...............................
186
112.
Nazirsiz şuleleriyle asr-ı hâzırı ihya ve tenvir eden ve istikbalin krokisini
bihakkın tanzim eden tahkim eden nurlar, ilelebet payidar olsun.
................................................................
188
113.
Üstadımız bize söylemekte hiç bir şeyden çekinmediğini biliyoruz.
..............................................................
189
114.
Korku denilen mevhum kuvvet, talebelerinizin hak uğrunda gösterdikleri
cesaretten korkmaktadır.
......................................................................................................................................................................
191
115.
Nasuhizade Mehmed söyledi: Hazine-i Kur’ân’ın bir miftahıdır Hazret-i Üstad.
.............................
183
116.
Ben öldüğümde sizi arkamda vâris bırakarak ferah ile kedersiz kabrime
girmek rahmet-i İlâhiyeden ümit ederim.
..............................................................................................................................
195
117.
Hafız Ali’nin bir fıkrasıdır ki, küçük bir meselede, “Gücendin mi?” diye istifsar
münasebetiyle yazılmıştır.
.....................................................................................................................................................................
197
118.
Bu nurlu eserler hem okşamak hem korkutmak gibi iki zıt tesiri haizdir.
...............................................
199
119.
Sizler benim için çok ehemmiyetlisiniz. “Sıddık-ı vefiy bu zamanda yoktur,” diyenlere
karşı sizleri gösteriyorum.
.....................................................................................................................................................................
204
İ
ÇİNDEKİLER
| 8 | BARLA LÂHİKASI
