Buna karşılık inkâr, her şeyi yalnızca kendine ait ve sadece kendini ifade eden bir varlık olarak değerlendirmektir. İman gözüyle bakıldığında kâinat, anlamlarla dolu büyük bir işaretler ve semboller galerisi hâline gelir; ya da Allah’ın isimlerini yansıtan dev bir ayna olur. Hatta, her bir yaratılmış varlık, Yaratıcı’sını tanıtan İlâhî kitaplar ve mektuplar gibi görülür.

Ama inkâr gözüyle bakıldığında, bu bağlar tamamen kopar. Varlıkların Yaratıcı ile olan ilişkisi artık görülmez ve sanki hiç yokmuş gibi sayılır. Bu bakışa göre dünya, anlamlı ve maksatlı bir bütün olmaktan çıkar, yalnızca parçaların tesadüfen bir araya geldiği bir yığın hâline gelir. Dünya; boşlukta başıboş dolaşan, bilinçsiz tesadüflerle meydana gelmiş bir küre olarak görülür. Bu anlayışta, kâinattaki hiçbir şeyin gerçek bir amacı yoktur. Canlılar da yalnızca maddî varlıklarıyla değerlendirilir; ruhları yok sayılır, değerleri ise bedenlerini oluşturan maddelerin toplamı kadardır.

Özetle, inkâr, yaratılmış varlıkların tek gayesinin, kısa ve geçici dünya hayatlarında kendi arzularını tatmin etmek olduğunu öne sürer. Oysa bu, kâinatı Yaratıcı’nın kudretini ve azametini gösteren hikmet dolu bir kitap olarak görmek yerine, her varlığı yalnızca kendini anlatan, özensizce yazılmış bir afiş gibi görmek demektir. Bu ise sadece inkârcının aklına değil, kâinattaki her bir atoma da hakaret sayılır.

COLİN TURNER

(Yazarın, facebook sayfasından tercüme edilerek alınmıştır.)