Kültür-Sanat

Yolcuyum

Son yapraklar düşerken dalından, şehre veda eden kuşlar konuyor pencerelerime… Başka diyarlarda bir hayat bulacaklar kendilerine. Ne bitmez bir yolculuk, ne bitmez bir hasrettir onları yollara döken. Kim düşünebilir ki, kim hayal edebilir? Neyle, nasıl karşılaşırlar. Kimlere neyi muştularlar. Hangi sevdaya eşlik ederler. Hangi duâya âmin derler. Hangi günü beklerler, hangi hayatı oralarda… Bilinmezlerle…

Nevbahar değil sonbahar gelen, vuslat değil hasret zamanı. Ağaçlar anlatır derdimi, ağaçlar muştular korkularımı. Son yaprağı düşerken hayat ağacımın dalından, son sızlanış sardı her yanımı. Sonları yaşıyorum, son yaprak gibi, vuslata adanmış bir kuş yolculuğunun son yolcusuyum sanırım. Yol, yolcu, zaman zihnimi kurcalarlar. Özgürlüğümü arıyorum. Son dalım dedim ya, hasretini yaşıyorum. Çaresizim, öksüzüm, yapayalnızım desem sığ, anlatamam derdimi… Yollarda geçen bir ömür, muştularda gizli mutluluklar, zamanın gölgesi hayatım, bitip tükenen anlar, yılların ağırlığı, sevdaların yükü omuzumda… Umutsuz muyum? Mutsuz mu? Hiçbirisi değil, neredeyim, neyim, kiminleyim?

Ve yağmur zamanı, ıslanır bedenler. Sokaklar kalır ıslaklıklarda. Yolcu kuşlar yakalanır yağmura. Islanır bedenleri, ıslanır hayalleri yağmurla. Ağaçların son yaprakları dayanamaz buna. Bırakırlar kendilerini suya, kavuşurlar toprağa. Islanan bedenim, ıslatır ruhumu da. Yeşerecek umutların, bitecek hasretlerin bir işareti mi bu? Varacak mıyım sana, vuslatın habercisi mi bu, yeşerecek mi sevgiyle büyüttüğüm hasret, uzun yolum bulacak mı son? Muştularım getirecek mi senin hayalinde gizli kalmış umudumu. Yoksa ben mi gelmeliyim ya da gitmeliyim.

Bütün umutlarımı bütün özlemlerimi ve bütün sevgilerimi alıp gidiyorum bu diyardan. Sevgiden yana bir damla bırakmadan, bütün umutlarımla, bütün yalnızlığımla gidiyorum bu son baharda. İlk ve en güzel bir bahar için bu ayrılışım, yepyeni bir sevgili için. En güzel ve en anlamlı bir nefes için. Gidiyorum bu akşam, gidiyorum bir sonbahar akşamı. Yeniden bir yuva kuracağım, yeni bir hayat kendime. Özlemlerini bitireceğim beni bekleyenlerin ve benim beklettiklerimin. En tatlı ve en güzellerin olduğu diyara. Sensizlik ve çaresizliğin son bulduğu noktaya… Kuşlar eşlik edecekler bana, onlar olacaklar yoldaşım. Onlar dinleyecekler vuslat türkülerimi ve onlara anlatacağım seni. Son yaprak ve son kurumuş çiçeğin yalnızlığıyla gideceğim. Muştularımla… Yollardayım, kuşlar yanımda…

[email protected]

OSMAN KANAT

24.10.2009