Şu anda tarih değil, manşetler ve yorumlar yazılıyor

Antİk Yunan’ın düşünürlerinden biri tartıştığı kişiye “Ya sus, ya da susmaktan daha değerli şeyler söyle” demişti.

Şu anda “Arayış” süreci içinde çerçevesi oluşturulmaya çalışılan “Kürt Açılımı” konusunda hepimiz “Ya susmak ya da susmaktan daha değerli şeyler söylemek” zorundayız.

Aceleci davranıp “Tarih yazılıyor” benzeri tanımlamalarda bulunmak için de vakit erken. Şu anda tarih değil, gazete manşetleri ve sorunla ilgili yorumlar yazılıyor.

Bu açıdan bakıldığında CHP lideri Baykal’ın ve MHP lideri Bahçeli’nin telaşa kapılmaları ve Başbakan Erdoğan’ın tarih yazdığını varsayarak, ağır suçlamalarla onu engellemeye çalışmaları da, gereksiz bir aceleciliktir.

Sussalar ya da susmaktan daha değerli şeyler söyleseler, ileride bugünün tarihi gerçekten yazılırken onlar da daha iyi bir konumda geçerlerdi tarihe.

Aynı şekilde Başbakan Erdoğan’ın da sorunu günlük siyasi polemiklerin malzemesi kılabilecek “Tarihi konuşmalar”ı fazlaca yapmaması gerekiyor.

SESSİZ VE DERİNDEN OLMALI

Tarihteki büyük sorunlar, ya yenenin ve yenilenin bulunduğu savaşlar sonundaki barış konferansları ile çözümlenir.

Ortada açık bir savaş ve yenen ile yenilen yoksa sorunun çözümü siyasetin ve diplomasinin kapalı kapılar ardında sergileyecekleri ustalıklara bağlıdır.

Eğer sorunun çözümünü toplumdaki çeşitli kamplaşmalara kaynak olan günlük siyasi rekabetin de parçası haline getirirseniz, iş çıkmaza girer. “Kamuoyu oluşturma” sürecinin sonunda kamuoyundaki kamplaşmanın kemikleştiğini görürsünüz.

Kısacası Kürt Sorunu’na ilişkin olarak “Tarih yazılımı”nın Türkiye’deki güncel durumunu saptamak için vakit erken.

Hatırlayalım.

HER GÜN TARİH YAZILIR MI?

Örneğin Avrupa Birliği ile üyelik müzakerelerinin başladığı 3 Ekim 2005’in ertesi günü “Tarih yazıldı” diye manşetler atılmamış mıydı?..

Ayrıca daha önce AB’ye (AET) 31 Temmuz 1959’da üyelik başvurusu yapıldığında da, 12 Eylül 1963’te Ankara Antlaşması imzalandığında da, Aralık 1995’te Gümrük Birliği’ne girildiğinde de, 1999 Helsinki Zirvesi’nde Türkiye AB’ye aday ilan edildiğinde de hep “Tarih yazıldı” dememiş miydik?

Yani bazı coğrafyalarda tarihin yazıldığını düşündürecek çaptaki gelişmelerin gerçekleşmesi için nefeslerin tutulması ve onlarca hatta yüzlerce yıl koşmaları gerekiyor toplumların.

Mehmet Barlas, Sabah 14.08.2009

15.08.2009

‘Açılım fikri’

Orta yerde bir içerik yok. Doğru. Paket henüz boş. Bu bakımdan birbirimize “Neyi desteklediğini biliyor musun?” diye sormakta haklıyız. Tabiî bunun tersini sormak da var:

- Neyi desteklemediğini, niçin peşinen hayır dediğini biliyor musun?

Öyleyse biz, aslında açılım’ı değil açılım fikrini destekliyoruz veya reddediyoruz.

«

Peki, açılım fikri reddedilir mi? Paket henüz boş iken ezbere hayır derseniz, statükoda çakılır kalırsınız.

Ama “açılım fikri “ne evet derseniz, pakete neler gireceğini takibe başlarsınız. Beğenmezseniz de sırtınızı dönersiniz.

Evin içi boş. Ben bu eve hiçbir eşya istemiyorum... Hayır. Ben istiyorum. Ama beğendiğim eşyayı istiyorum. Beğenmesem bile faydalı eşyayı istiyorum.

«

Yeni bir anayasa da öyle. Sadece bir fikir, bir niyet, bir öneri yahu... Çünkü sen mevcut anayasayı zaten beğenmiyordun. Gel yenisini yapalım.

- Hayır. Kabul etmiyorum. Neyi kabul etmiyorsun? Nedir kabul etmediğin? Ortada bir taslak bile yok.

- Oysa ben kabul ediyorum. Çünkü, içini ben dolduracağım.

En azından katkıda bulunacağım. Yanlışa da müsaade etmeyeceğim.

İşte, yeni bir anayasa yapma fikri ne ise, açılım fikri de o.

Fikir bu fikir.

Senet değil. Kontrat da değil.

Korkma be kardeşim. Gel fikrini söyle, dolduralım şu paketi, beğenmezsek çöpe atar, yine eşkıya avına çıkarız. Analarımız ağlasın dursun.. Bir 25 yıl daha.

Rauf Tamer, Posta 14.08.2009

15.08.2009