Eski tarihli sayılar
|
Röportaj |
|
YENİASYA |
40 YILLIK EDİNCİKLİ OKUYUCUMUZ FAHRİ CURA: |
Yeni Asya ile nerede ve ne zaman tanıştınız?
1967’nin son aylarında Risâle-i Nurla tanıştım. O zaman İttihad gazetesi alıyorduk. Sonra Yeni Asya gazetesi yayınlanmaya başladı ve hemen adone olduk.
Sizi Yeni Asya’ya bağlayan esas sebepler nelerdir?
40 senedir hiç aksatmadan ve ortalama her gün 4 gazeteyi abonelere dağıtmaya devam ediyorum. Merhum kardeşim Abdurrahman sağ olsaydı, söz hakkı onundu. Çünkü o çok tertipli ve gazeteyi biriktiriyordu. Diğer kardeşlerimiz de abone çalışması ve dağıtımı yapıyorlardı. 2 oğlum da gazeteye abone. Gazetemiz; hak adalet ve hürriyetleri savunarak haksızlığa hiç taviz vermeden istikrar çizgisi içinde bizlere rehber olmuştur. Çünkü onun yayın politikasında Kur’ân tefsiri olan Risâle-i Nurların tesiri vardır.
Yeni Asya size ve ailenize neler kazandırdı?
Çalıştığım yıllarda iş yerine 2 gazete alıyordum. 10 kişi kadardık. Bazı zamanlar da gazetede öyle fani olmuştum ki, arkadaşlara; “Yeni Asya gazetesi şöyle başlık atacak, köşe yazarları böyle cevap verecek” diye tahmin ediyordum. Yeni Asya’m, sen nice maddî ve manevî musîbetler karşısında tesanüd örneği oldun. En güzel haberleşme ve yardımlaşma örneği oldun.
Yeni Asya ile ilgili yaşadığınız hatıraları bizimle paylaşır mısınız?
Yıl 1976. Zeytin sata sata Eflani Pazarına uğradık. Sergimizi açtık, 12 yaşlarında bir çocuk 2 ya da 3 sefer sergimizin önünden geçti. Her seferinde selâm verdi, biz de canı gönülden selâmını aldık. Ve sonunda çocuğa dedim ki, “Burada Yeni Asya gazetesi satılıyor mu?” Çocuk da bize “Biz okuyoruz amca” dedi geçti. Eli doluydu, o da pazara eşya taşıyordu. Öğleye doğru beş on kişi sergimizin başına geldi, “Hoş geldiniz” dediler, tanıştık. Gelenler arasında Sungur Ağabeyin oğlu da vardı. Sonra bana “Ağabey” dediler, “Edincik’te bir abinin evi yanmış, durumu nasıl” diye sordular. Ben de “İyi, şu anda Eflani’de zeytin satıyor, değirmeni dönüyor” dedim. “Ağabey, sizin eviniz mi yanmıştı” dediler. “Evet” dedim. İşte tesanüd örneği... Son sözüm: Herkes için Yeni Asya’da okuyacak bir köşe var. Herkes Yeni Asya okusun... |
|
YENİASYA 22.05.2009 |
Gazetem, tesanüdümüzü sağlıyor
|
|
