|
Özellikle bir türlü köylülükten kurtulup, modern bir teknoloji üretiminin köpüklendire köpüklendire yaygınlaştırdığı “evrensel burjuvazi” ile bütünleşememiş ve sürekli çağının dışında kalmış bir toplumda; siyasetçilerin, kitleleri avutmak için kullandığı en etkin uyuşturucu, abartmalı bir “kahramanlık” övgüsüdür.
* * *
Sıtma, kolera, tifüs, trahom kırıp geçiriyor muymuş milyonları?..
Boş ver...
Ben bir Türküm, dinim cinsim uludur;
Tuttuğum yol, vatan millet yoludur.
* * *
Tarihsel kahramanlık övünmelerinin patolojisi; ilkokullardaki:
Süngümü demir gibi ellerimle kavradım,
Şanlara zaferlere yürüdüm adım adım...
Korosundan, nihayet günümüzde futboldaki “milli maçlar”a indirgenir oldu; salgın hastalıkların da, bir ölçüde trafik kazalarına dönüşmesi gibi...
* * *
Avrupa Futbol Şampiyonası’nda İsviçre’yi de, Hırvatistan’ı da yene yene, mucizeler yaratıyor ve yarı finale kalıyorduk.
Gazetelerin ilk sayfalarını, Türk bayrağı ile futbol topunun yapışık kardeşliği kaplıyordu.(...)
* * *
Son haftalar içinde, futbolla yatıp futbolla kalkma afsunlanmasının buğulanmış fanusunda; coşa taşa, hiç tadılmamış sevinçlerin doruklarında yaşarken; Ankara’da da bazı çevreler, dış ticaret açığının 250 milyar dolara çıkmış olmasının kaygı ve hırçınlığını yaşıyordu.
Bayrak satıcılarının ise umurunun teki değildi, ekonomiyi kuşatmaya başlamış görünen keneler.
* * *
Besbelli ki tüm hafta, Türkiye-Almanya maçının analizleri, yorumları, eleştirileriyle geçecek yine.
Sık kullanılan bir deyimle, “Türkiye futbola kilitlenmiş” bir kere; kahramanlıklar gollerde füzelenmede.(...)
Futbol topu, Türk bayrağının yapışık kardeşi olmayı, bakalım daha ne kadar sürdürecek?
* * *
(...)Dünyada ayakla oynanan futbol; Türkiye’de yiğitlikle, yürekle, at üstünde polo taktiğiyle, akrobaside trapezi tutma tekniğiyle oynamaya dönüşe dursun...
* * *
Dünkü Milliyet’in 2’nci sayfa manşetinde Şükran Özçakmak’ın, yine “gelişmiş” ülkelerin hiçbirinde rastlanamayacak türden, bizdeki yargı ve hukukla ilgili bir haberi vardı:
“Türkiye’de ‘oyalanan’ kurtuluyor
Örtülü af
Sadece 2006’da 300 bine yakın dosya zamanaşımıyla ortadan kalktı, sanıklar cezasız kurtuldu. Zamanaşımından en çok yararlananlar devleti soyanlar, kamu görevlileri ve işkenceciler oldu. Ancak devleti hedef alan siyasi davalar onlarca yıl sürüyor”
* * *
Bendenizin çocukluğunda, bayram yerleri vardı.
Bayram yerlerinde de, çok yüksek iki direk arasında gerilmiş bir ip üstünde, elinde dengesini bulmak için ortasından tuttuğu uzunca, kalın bir sopayla yürüyen ip cambazları yaygındı.
* * *
Büyükçe bir kalabalık başını kaldırmış ip cambazını izlerken; profesyonel yankesiciler de, izleyicilerin ceplerini boşaltırlardı.
* * *
O nedenle de kitlelerin dikkatini, ters giden günlük olayların dışında bir konuya çekmeye çalışan politikacıların bu çabası için şöyle denir:
- Cambaza bak sen cambaza...(...)
Milliyet, 26 Haziran 2008
| 
