|
Futbolun gördüğü yaygın ilgiye diyeceğim bir şey yok. Özellikle uluslararası alanda başarı kazanan kulüp takımlarının ve milli takımların, geniş kitlenin ilgi odağı haline gelmesi, büyük kutlamalara ya da acılara neden olması da gayet doğal. Küreselleşmenin insanları yeni risklerle karşı karşıya getirdiği, küresel rekabetin yaşam koşullarını daha da ağırlaştırdığı, kimlik sorunlarının öne çıktığı bir dünyada futbol, insanların kolayca paylaşabileceği bir başarı hikâyesi yarattığı için önemli.
Benim takıldığım nokta, ülkeyi yönetme konumunda olanlar dahil her kesimden insanın, futboldaki başarıyı simgeleyen sonuçları dünyadaki en önemli olay gibi gösterip bunun üstünden ahkâm kesmeye başlaması. Sanki Türkiye futbolda Avrupa Şampiyonu olursa bütün diğer sorunlarını da aşmış olacak, mutlu ve mesut bir ülke olacağız.
Şampiyon olur muyuz?
Bu yıl puan alamadan şampiyonaya veda eden Yunanistan geçen defa şampiyon oldu da ne oldu? Dünyadaki yeri mi değişti? Yunan halkı ihya mı oldu? Bu yılki şampiyonada imkânsız gibi görüneni gerçekleştirerek yarı finale çıkan Türkiye bu “mucize”yi sürdürüp Avrupa şampiyonu olursa ülkedeki kutuplaşma havası bir anda dağılacak, cari açık kapanacak, enflasyon % 5’e mi düşecek? Hayır, bunların hiçbiri olmayacak, birkaç gün çılgınlar gibi sevinip zaferi kutlayacağız, sonra gene sorunlarımızla baş başa kalacağız.
Milliyet, 22.6.2008
|
