|
Meksika'nin başkenti Mexiko City'de (ne yapacağız bu x'leri?) meydana gelen taciz olayları ve şikayetler sonucu belediye çareyi "kadınlara özel" otobüsleri devreye sokmakta bulmuş. Ayrıca metro sisteminde yoğun saatlerde trenlerin ilk üç vagonuna sadece kadınlar binebiliyormuş. Zira polis istatistiklerine göre şehirlerde yaşanan tecavüz, cinsel taciz ve kötü muamele vakalarının yüzde 14'ü toplu taşıma araçlarında gerçekleşmiş. (Radikal, 22 Ocak 2008)
Mesele sadece ve sadece Müslümanlıkla bağlantılı değil gördüğünüz gibi.
Mesele erkeklerin kıroluğu, görmemişliği, edepsizliği, bir arada yaşamayı bilmemesi ve bunlardan kadının kendini korumaya çalışması.
Bu servis bizde mesela İstanbul'da yapılsa nasıl bir kıyamet kopardı düşünmek bile istemiyorum. Gericilik, dincilik, ortaçağ zihniyeti, şeriatçılık, anti laiklik...
Bu konudaki fikirlerimi nasıl yazacağımı bilemiyorum.. Artık öyle bir duruma geldik ki "idiot proof" yazmadığın sürece, hatta öyle yazsan bile yanlış anlaşılmaya çok müsait bir ortamdayız.
Kadın ve erkeğin ayrı ayrı yaşamasına taraf değilim. Asla ve kata böyle bir düşüncem yok, olamaz da. Karma bir toplumsal hayatımız olduğu için mutluyum.
Fakat açık söylemek gerekirse zaman zaman "onlardan" ayrılmayı hakikaten çok istiyorum.
Etrafımda erkekler olmadan yapmak istediğim bazı şeyler var. Ve ne yazık ki Avrupai olacağız, aman eski harem-selamlık geleneğimizi sürdürmeyeceğiz, maazallah gerici görünmeyeceğiz diye gereğinden karma olduğumuzu, dinle uzaktan yakından olmayan (veya da olan, önemli değil) bir takım nedenlerden dolayı "ayrı" kalma hakkımızı kullanamadığımızı, talep edemediğimizi hatta ifade BİLE edemediğimizi düşünüyorum.
Kim olarak? Modern, laik, Avrupai vs vs bir kadın olarak.
Ben mesela erkeklerle bir arada spor yapmaktan, bilhassa da yüzmekten hoşlanmayan bir kadınım. Oramı buramı, benim görmesini istediğim insan dışında, kimsenin görmesini istemiyorum. Olamaz mı? Yok mu böyle hakkım?
Bunun dinle uzaktan yakından bir ilgisi yok. Zira dindar bir insan değilim. Sadece istemiyorum. Nokta. Vücut benim!
(...)
En ağır cinsel tacizlere otobüslerde uğramış biri olarak açıkçası kadınlara ait ayrı bir otobüs fikri de bana hiç fena gelmedi. İsteyen biner istemeyen binmez.
Böyle mi olmalıydı? Hayır. Keşke dünya erkeklerinin tümü Atatürkçü laik erkeklerin kendileri ve sandığı gibi zinhar edepsizleşmeyen, rahat duran, rahat bırakan, kibar, efendi insanlardan oluşsaydı. Ve kadınlara mahsus otobüs, saat gibi her tür hareketi gönül rahatlıyla "gericilik, gayri medenilik, hıyarlık vs" diye yargılayabilseydim...
Ama yapamıyorum. Kızanlar çok kibar, çok efendi, çok medeni olabilir. Ancak üzülerek söylemem gerek ki yurdumuzdaki (ve anlaşıldığı üzere Meksika'daki) erkeklerin büyük bir çoğunluğu tahmin edemeyeceğiniz kadar edepsiz.
Zorla ayrılmayalım ama zorla da birleştirilmeyelim. Kadınlara ait bazı yerlerin, saatlerin olması da o kadar acayip gelmemeli. Bunu isteyip de dile getiremeyen o kadar çok dinci hatta dindar hatta hatta inançlı bile OLMAYAN kadın tanıyorum ki..
Vatan, 24.1.2008
| 
