|
Başlıktaki sorunun cevabını The Guardian gazetesine yazdığı makalede bir zamanlar en hızlı Neo Con’lardan biri olan Francis Fukuyama şöyle veriyor:
-“Hayır akıllanmazlar, çünkü Irak’ta iflas eden politikalarına rağmen aynı yanlışı şimdi İran için yapmaya hazırlanıyorlar…”
Fukuyama The Guardian’daki yazısında uzun uzun ABD’nin Irak politikasını eleştiriyor ve çıkartılması gereken derslerin altını çiziyor. Fukuyama, “Bush Doktrini”ni deyim yerindeyse yerden yere vuruyor, dehşet verici askeri gücün aslında hegemonya kurmak için yeterli olmadığının ortaya çıktığını ifade ediyor.
(...)
Bush yönetimini kuşatan Yeni Muhafazakar (Neo Con) düşünce, ABD’nin küresel bir imparatorluk haline gelmesini amaçlıyor, “Yeni Amerikan Yüzyılı” projesiyle de bu amaca ulaşılması için neler yapılması gerektiğini ortaya koyuyordu. Bu “yapılması gerekenler” arasında, savunma harcamalarının artırılması, ABD’nin güvenliğini tehdit edebilecek potansiyele sahip ülkelerin hizaya getirilmesi ve uluslararası hukuku hiçe sayarak keyfi bir küresel düzen kurulması gibi hedefler vardı.
Princeton Üniversitesi’nde uluslararası hukuk dersleri veren Prof. Dr. Richard Falk, “Dünya Düzeni Nereye?” isimli kitabında Bush Doktrini için şu yorumu yapıyor:
“Tek taraflı bir biçimde uygulandığı takdirde sınırı olmayan, BM ya da uluslararası hukuka hesap vermeyen, sorumlu hükümetlerin kolektif kararlarına dayanmayan ve daha da kötüsü pratik bir zorunluluk olduğuna dair inandırıcı bir gerekçe gösterilmesini gerektirmeyen bir doktrindir. Bu doktrinin Irak için uygulanmasının geçerli hiçbir gerekçesi yoktur. Bush yönetimi, ya olguları yanlış analiz etmiştir ya da savaşı başlatırken açıklamadığı başka niyetleri bulunmaktadır. Her koşulda yaptığı harekat, genel küresel güvenliği ABD’nin küresel egemenliğine dayandırmakta ve sorumsuz radikal jeopolitikanın ifadesi olarak anlaşılmaktadır. Irak savaşı esasen bölgesel egemenlik elde etmek için tasarlanmış bir Amerikan harekatıdır!..”
Sağduyu sahibi herkes, Amerikan yönetiminin izlediği emperyal politikaların hem dünyanın huzurunu bozduğunu, hem de ABD’yi giderek yalnızlaştırdığını, nefret edilen, tepki duyulan bir ülke haline getirdiğini görüyor.
Fukuyama haklı olarak “Neo Con’lar akıllanmadı, hala aynı yanlışı yapmakta ısrar ediyorlar” tespitinde bulunuyor ve ekliyor; “İyi ki, Amerikan halkı artık Neo Con’lara kulak vermek istemiyor…”
Belki de akıllanmayan Neo Con’ları durduracak tek güç Amerikan halkının kendisi… “Ya benimle birliktesin, ya da düşmanımsın” dayatmasıyla toplumlar arasına nifak tohumları saçan Neo Con’lara ABD’nin içinden yükselecek bir sivil itiraz, önemli ölçüde yapılan yanlışın görülmesini sağlayacaktır. Amerikan halkının yanlış politikalara itiraz edip dünya genelinde dışlanan ve nefret edilen bir halk olmaktan kurtulmasında en büyük yardımcısı medya olacaktır. Amerikan medyasının sağduyulu yayınları arttıkça, Amerikan halkının uyanması da daha kolay olacaktır.
Millî Gazete, 3.2.2007
| 
