Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü Osmanlı hoşgörüsü ve adaletinin belgelere yansıyan örneklerini, ‘’Gökkubbe Altında Birlikte Yaşamak’’ adlı kitapta topladı.
Başbakanlık Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü’nün, yaklaşık 600 yıl 3 kıtada çeşitli milletlerden insanları barış içinde bir arada tutan Osmanlı hoşgörüsü ve adaletinin belgelere yansıyan örneklerini topladığı ‘’Gökkubbe Altında Birlikte Yaşamak’’ adlı kitap yayınlandı.
Kitapta yer alan belgelere göre, Batılıların ‘’Muhteşem Süleyman’’ olarak tanıdıkları Kanuni Sultan Süleyman, 1560’da beylerine, ‘’Her türlü vergiyi sadece kanunlar çerçevesinde toplattırasın. Hiçbir kimseye fazladan bir akça dahi aldırtmayasın’’ emrini verirken, 2. Abdülhamid, 1894’te binlerce kilometre uzaklıktaki Amerika’da orman yangınlarından zarar görenlere 300 lira yardım gönderdi.
Abdülaziz, Sivas’tan Rusya’ya göç eden 30 kadar Rum ailenin tekrar Osmanlı devletine dönmek istemeleri üzerine yol masraflarının karşılanması için emir verirken, Genç Sancağının Akçasırt Köyünden 13 Ermeni eşkıya, pişmanlıklarından dolayı 2. Abdülhamid tarafından affedilerek iskân edildi.
Batılılara Osmanlı hoşgörüsünü ilk tanıtan padişahlardan Fatih Sultan Mehmed, 4 Nisan 1478 tarihli Bosna ruhbanlarının dini hayatlarını serbestçe sürdürebilmeleri hakkındaki fermanında şöyle seslendi:
‘’Ben ki, Sultan Mehmed Hanım...
İhsan edip Bosna rahiplerine buyurdum ki;
Kiliselerinizde korkusuzca ibadet ve memleketimizde korkusuzca ikamet edin. Ne vezirlerimden ne de halkımdan kimse bunları incitmesin ve rencide etmesin. Allah’a, Peygamber’e, Kur’ân’a ve kuşandığım kılıca yemin olsun ki, canları, malları ve kiliseleri bana itaat ettikleri sürece güvencem altındadır.’’
Kanuni Sultan Süleyman ise 16 Ağustos 1560 tarihli fermanında, halktan fazla vergi toplanmamasını istedi. Kanuni’nin fermanı şöyle:
‘’Semendire Beyine hüküm ki,
Huzur içinde yaşayan halkımdan hiç kimseye hiç bir zaman zulmedilmesine rızam yoktur. Vergi toplama görevinde bulunanların kanuna aykırı olarak halktan fazla akça aldıklarını işittim ve buyurdum ki;
Her türlü vergiyi sadece kanunlar çerçevesinde toplattırasın. Hiçbir kimseye fazladan bir akça dahi aldırtmayasın. Dinlemeyenleri yazıp bildiresin...’’
Abdülmecid, 30 Mart 1847 tarihli fermanında halkın rahatça ibadet edebilmesi için yortu gününe rastlayan pazarın başka günlere alınması için emir verdi.
2. Abdülhamit ise 1895’te maddî sıkıntı içinde bulunan Ermeni Katolik Patrikhanesi’ne yardım yapılması için emir verirken, 3. Selim, çıkardığı fermanla İstanbul’da yaşayan Ermeni ve Rumların evlilikleri sırasında kanunsuz vergi alınmamasını istedi. Kitapta, İspanya ve Portekiz’den kovularak Osmanlı hoşgörüsüne sığınan Yahudilerin tahrir kayıtları da bulunuyor.
| 
