Kaplan'ın 16 Mart 2015 Çarşamba günü Yeni Şafak'ta yer alan yazısındaki ilgili bölümler şöyle: 

*

Üniversitelerde adam gibi eğitim veremiyoruz ama “adama benzetiyoruz” çocuklarımızı. Genç kuşaklar arasındaki yozlaşmanın en kalıcı, en berbat, en yoz kaynağı, üniversiteler.

Ailelerinden kopup gelen çocuklar, üniversitelere eğitim almaya değil, çözülmeye, çürümeye geliyorlar sanki!

Anadolu’daki üniversiteler, bulunduğu şehirlerin kültürünü, insanlarını, hayatını inanılmaz bir şekilde bozuyor.

Düşünsenize: “Sittin sene” bar giremeyecek şehirlerin ana caddeleri, barlardan geçilmiyor!

Hem doğru düzgün bir eğitim veremiyoruz çocuklarımıza. Hem de sanki bu yetmiyormuş gibi çocuklarımızı sefih, yoz, her şeyi çözücü, banal postmodern popüler kültür cangılının ortasına fırlatıyoruz.

Hayret doğrusu!

Üniversiteler, çocuklarımızı yetiştireceğine öldürüyor!

Sadece çocuklarımızı değil, üniversitelerin bulunduğu şehri de hızla yozlaştırıyor, çözüyor, bitiriyor! 

Sonuçta Anadolu’nun en ücra köşelerinde hızla üniversite açarak kendi ayağımıza kurşun sıkıyor, geleceğimizi, genç kuşaklarımızı üniversitelerin bulunduğu ortamlarda pespaye, yoz, postmodern, sefih kültür cangılının ortasında kendi ellerimizle öldürüyoruz!

KÜLTÜR, MEDYA VE EĞİTİMDE FİYASKO!

Son on yılda kültür-sanat dünyasında, film, müzik, televizyon sektöründe tam anlamıyla fiyasko yaşıyoruz.

Muhafazakârlaşma, çoraklaşmayla ve çölleşmeyle sonuçlandı sadece.

O yüzden mevcut eğitim, kültür ve özellikle de medya rejiminin, Kemalist devrimden daha büyük bir yıkıma yol açtığını göremiyoruz bile.

Oysa on yıl gibi uzun bir zaman dilimi içinde çok esaslı kültür sanat kurumları kurabilir, parlak genç kuşaklar yetiştirecek devrim niteliğinde adımlara, atılımlara imza atabilirdik.

YOK OLMAMAK VE YENİDEN DOĞMAK İÇİN...

Ortaya çıkan manzara gelecek adına ürkütüyor beni...

Altın çizerek hatırlatıyorum yeniden: Türkiye’nin geleceğe emin adımlarla yürüyebilmesi için, eğitim, medya ve kültür alanlarında daha fazla gecikmeden çığır açıcı atılımlara ve açılımlara imkân tanıyabilecek köklü paralel devrimler yapmak zorundayız.

Yoksa medyada, eğitim ve kültür dünyasında, her şeyimizi silip süpüren, temel değerlerimizi yerle bir eden dekadant postmodern jangılın ortasında un ufak olmaktan kurtulamayız.

Haber Merkezi